Als reviewer van albums leer je vaak nog bands kennen die al enige tijd bestaan en waar je nog niet of maar vaak van gehoord hebt. Het aanbod in metal land en diverse subgenres is immers (gelukkig?) niet bij te houden. Dit maakt onze “job” eigenlijk zo leuk. Welnu, Ufomammut hoort in het rijtje van bands wiens naam mij iets zegt maar van wie ik de muziek totaal niet ken. En dit ondanks het feit dat deze Italiaanse band al drieëntwintig jaar geleden werd opgericht en ‘Fenice’ reeds hun tiende full album is. Deze band brengt nu ook geen alledaagse metal maar een bizarre maar geslaagde mix van stoner, sludge, doom met een psychedelische toets en wat space en drone invloeden. Een heel aparte sound dus. Op het openingsnummer ‘Duat’ kan je dat al horen: tien minuten stoner met een beetje sludge en wat drone toestanden en geen zang. Speciaal maar wel een sterk nummer. ‘Psychostasia’ gaat dan eerder de psychedelische toer op. Het doet wat denken aan Ozric Tentacles. Dit nummer hypnotiseert je als het ware door het ritme en de erg speciale zang. ‘Metamorphoenix’ gaat dan weer de drone en space rock toer op. ‘Pyramind’ is dan weer logger en zwaarder: een soort cosmic doom. goh, wat een vreemde band. Zeker niet voor een groot publiek maar wel top in hun (beperkt) genre. Rasartiesten die erin slagen om toch veel diversiteit in een album te stoppen. Voor de zang moet je het zeker niet doen want die is minimaal aanwezig en niet van het hoogste niveau. Maar muzikaal klopt alles perfect. Tja, ik weet niet zo goed wat ik met deze toch wat vreemde groep aan moet. Maar de fans van Ufomammut zullen ‘Fenice’ geweldig vinden.

Bart Verlinde (83)

Neurot Recordings

Tracklist: 1. Duat 2. Kepherer 3. Psychostasia 4. Metamorphoenix 5. Pyramind 6. Empyros