Boguslaw Balcerak’s Crylord : Human Heredity

De Poolse gitarist / bassist en keyboardspeler Boguslaw Balcerak richtte in 2009 zijn neoklassieke power metal band Crylord op. Hiermee heeft hij met drummer Jeremiasz Baum al twee albums uitgebracht. Het debuut ‘Blood Of The Prophets’ kwam in 2011 en ‘Gates Of Valhalla’ volgde drie jaar later. Vanaf toen is de man op mijn radar verschenen, omdat Carsten ‘Lizard’ Schulz een deel van het vocale werk voor zijn rekening nam. Ook op dit derde opus selecteerde Boguslaw de vocalisten telkens per nummer en genre. Deze keer werkte hij samen met Göran Edman (Yngwie Malmsteen, Signum Regis), Rick Altzi (At Vance, Masterplan, Herman Frank), David Akesson (Qantice), Ryan Beck, Jota Fortihno en Tim Owens. Een ferm leger getalenteerde vocale kracht, die hij loslaat in een elftal nummers. Met een wandeling langs de toonladder start het progressief getinte ‘It’s Just A Wind’. Het is een eerste nummer, waar vocalist Göran Edman de scepter zwaait. Het zal niet verwonderlijk zijn dat de nummers vaak instrumentale stukken kennen. De spot wordt dan uiteraard even op de snarenplukker gericht. Er valt een seventies achtig sfeertje op, zoals in ‘Set My Heart Of Fire’, wat zorgt voor een luchtigere aanpakt. Göran kan gemakkelijk switchen tussen metal en hardrock en naar het einde toe horen we hem een laatste keer in een meer gemoedelijke setting in ‘Wind Me Up’. Hij is de perfecte zanger voor het timbre van het rock-groovy doorspekte nummer. De enige passage van Rick Altzi horen we in het vurige ‘Thunderbolt’. Beetje jammer want deze vocale storm is in slechts vier minuutjes geluwd en ik had er liever meer van gekregen. Een volgende vocalist is David Akesson, die we in een viertal nummers terug horen. ‘Death Is Rising’ heeft een stukje musical in zich, opnieuw met een instrumentaal gedeelte. In ‘Scary Dream’ gaat hij vaak de hoogte in en zorgt voor knappe balans voor de intense snaren en keys die voor een melodieuze ondertoon zorgen. We horen hem wat later ook in de ballads ‘Lord Of The Light’ en ‘You Are My Only Relief’, waar de snaren een stuk rustiger maar emotioneler gespannen staan. Ryan Beck doet een geslaagde poging om de aandacht naar zichzelf te trekken in het licht progressieve ‘Falling For You’, maar het blijft een oneerlijke strijd tegen de smeulende vingertrucs en licks van de gepassioneerde snarenplukker. Jota Fortihno’s lange uithaals leggen een intense druk op ‘Eyes Of Fire’. De vocale uitlopers, die soms naar screams leiden, zorgen voor extra pit. Met een stukje progressiviteit zorgt de vocalist voor stevig verweer. De man krijgt weliswaar maar één beurt en dan nog in het kortste nummer van het album, maar hij pakt die kans op indrukwekkende wijze met beide handen. Het staat als een paal boven water dat het fenomenale gitaarwerk met al de pluimen gaat lopen, waardoor deze derde worp ‘meer van hetzelfde’ is. De vraag zal voor velen zijn of het niet meer is dan een show-off van zijn technische vernuftigheid. Ergens wel, maar gelukkig werd er voldoende aandacht gegeven aan het intens drumwerk en de solide songwriting die van een laagje keyboard niet bang is. Daarbij zorgen de wisselingen achter de microfoon voor een pak variatie in zowel stemming en gevoel. De neoklassieke invloeden van het gitaarspel doen me soms aan Dushan Petrossi denken (Iron Mask), die dat indrukwekkend en vingervlug pingelend vermogen ook in zijn vingers heeft. Net geen dozijn verschillende nummers die een licht symfonische textuur hebben maar vooral enthousiasme en vurigheid hoog in het vaandel dragen. Maar waar zit dan het verschil met het laatste album? Liefhebbers van heavy metal snarenwerk à la Malmsteem, Ulrich Roth of Axel Rudy Pell zullen zich daar (terecht) geen vraag bij stellen.

Rocking Klingon (85)

Pride & Joy Music PJM 12869

Tracklist: 1. It’s Just A Wind 2. Thunderbolt 3. Death Is Rising 4. Set My Heart On Fire 5. Falling For You 6. Scary Dream 7. Eyes Of Fire 8. Lord Of The Light 9. Wind Me Up 10. Wolf At The Gates 11. You Are My Only Relief