Equilibrium: Sagas

Met ‘Sagas’ is het Duitse Equilibrium aan zijn zevende full-album toe. Equilibrium werd in 2001 opgestart en telt met René (gitaar, vocals, keyboards) nog een overblijver van de originele line-up. Die bestaat vandaag verder uit drummer Hati, vocalist Robse, Skar (bass, vocals), Dom (gitaar, vocals) en Skadi Rosehurst (keyboards). ‘Sagas’ telt dertien tracks die met ‘Prolog Auf Erden’ een aanvang krijgen. We krijgen meteen een krachtig en dreigend geheel te horen dat een groots epos wik verkondigen. Een superstrak tussen stuk met rauwe vocalen zorgt ervoor dat we ons als krijgers wanen die ten strijde mogen trekken. Het eerder vrolijke einde, met rustige cleane zang en folky toetsen, bewijst dat we de overwinning hebben gehaald. Daarna gaat de gashendel zo goed als compleet open voor gedreven en energiek klinkende epische folk metal waar kracht en aanstekelijkheid samen smelten tot een heel vlot en overweldigend geheel. ‘Wurzelbert’ en ‘Blut im Auge’ zijn twee erg opzwepende tracks waar dit perfect tot uiting komt. We krijgen meer variaties in tempo en ritme te horen tijdens ‘Unbesiegt’, al blijft de hoofdmaat heel energiek en gedreven zondar aan kracht in te boeten terwijl er van de rauwe stem van Robse pakken dreiging van uit gaat en de folky toetsen het geheel proberen te verzachten. De break in deze track is opnieuw een heel vrolijk en aanstekelijk stukje met duidelijk folk als voornaamste muzikale invloed. Het gezelschap gaat er weer vol en zeer krachtig tegenaan tijdens ‘Verrat’. Toch schuwt men geen tempo en ritmeveranderingen al blijft “het gaspedaal diep instampen” ook nu weer het motto, terwijl men ook de melodie niet uit het oog verliest en de folky accenten voor extra toetsen zorgen. ‘Snüffel’ volgt die helse lijn perfect, terwijl ‘Heimwärts’ meer de folky weg inslaat en dus aanzet tot een heel energieke en opzwepende rondedans waarbij je maar moeilijk de juiste cadans kan aanhouden. Heel rustig en sfeervol is dan het melancholische ‘Heiderauche’, eigenlijk best wel ideaal om tot rust te komen na het furieuze tempo van ‘Heimwärts’. ‘Die Weide Und De Fluss’ opent enorm episch en groots. Een prachtige melodieuze gitaarsolo is misschien wel de grootste trekpleister in dit nummer, al komt er wel in zowat elke track een mooie gitaarsolo langs. Het rustiger ‘Des Sängers Fluch’ laat meer elementen uit folk toe, maar ook in deze track weet het gezelschap voldoende kracht en melodie te leggen. Naar het einde toe wint dit mooi opgebouwde nummer aan kracht en tempo. Het tempo ligt meteen hoog voor ‘Ruf In Den Wind’ waar de band opnieuw speelt met tempo en ritme – zo komt een heel sfeervol stukje folk langs – zonder aan melodie, kracht en zelfs epiek in te boeten. ‘Dämmerung’ is donkerder van klankkleur maar bevat voldoende epiek, kracht en dreiging om aan te sluiten bij de overige tracks van dit album. En dan is er nog de afsluiter, het meer dan zestien minuten durende ‘Mana’ waar Equilibrium nog eens alle ingrediënten van hun sound weten in te verwerken. Enkel de rauwe stem ontbreekt want dit is een compleet instrumentaal nummer waar de epiek, de kracht en de folky accenten in een wervelend tempo om de meeste aandacht strijden. Een prachtige afsluiter van een al even prachtig album.

Luc Ghyselen (90)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Prolog Auf Erden 2. Wurzelbert 3. Blut im Auge 4. Unbesiegt 5. Verrat 6. Snüffel 7. Heimwärts 8. Heiderauche 9. Die Weide Und Der Fluss 10. Des Sängers Fluch 11. Ruf In Den Wind 12. Dämmerung 13. Mana