Thalarion: Dying On The Sorched Plains

Ooit al gehoord van Thalarion? Het lijkt ons weinig waarschijnlijk alhoewel de band door sommigen aanzien wordt als dé grootste metal band uit Slovakije. Oké, we geven het grif toe: we kunnen eigenlijk niet in één, twee, drie een of meerdere concurrenten landgenoten gaan opsommen. Hoe dan ook, het gezelschap heeft er reeds een woelige muzikale carrière opzitten met heel wat strubbelingen in de line-up en dat sinds de opstart in 1990. Eerst nog als Bastard (tot 1994), dan als Fatal Infection om pas in in 1996 de naam Thalarion te gaan gebruiken. Tien jaar later, in 2006 dus, viel het doek compleet over de band die voor een mix van gothic, doom en melodic death metal staat. Sinds begin dit jaar zorgt de band er weer voor om teken van leven te geven. Met een hernieuwde line-up waarbij sommigen volledig nieuw zijn en anderen terug zijn gekeerd na een tijd van afwezigheid is het zestal met ‘Dying On The Sorched Plains’ toe aan het zesde full-album. In de line-up vinden we tegenwoordig Petronela Hederova (vocals), Juraj Thal Grezdo (vocals), Peter Bartakovic (rhythm en lead gitaar, akoestische gitaar, bass), Juraj Schlosser (rhythm en lead gitaar), Peter Schlosser (drums) en Peter Dvorak (keyboards). Het nieuwe album telt tien tracks als we de korte instrumentale opener, ‘Prelude To Dolorous Scenes’, meetellen. Die opener trekt alvast onze aandacht, maar laat eigenlijk nog niet echt in de kaarten kijken. We bedoelen ermee dat dit korte stukje evenzo op een symphonic metal album kan, als op een power metal album, als op …. Het is pas vanaf ‘Burning Pile’ dat het gezelschap met mondjesmaat delen van hun sound prijs heeft. Het ene moment wil je de band volledig in het doom hokje drukken, om een minuut of zo later toch te besluiten dat het vakje gothic een betere optie is, om uiteindelijk toch te besluiten dat melodic death metal het juiste vakje is. Kortom, het zestal is niet echt te vangen voor een bepaald (sub)genre en mixt deze vakkundig door elkaar. En alhoewel we voor elk stukje dat we horen van die bepaalde (sub)genres klikt het niet steeds bij ons. Er komen naar onze smaak te vaak fragmenten en stukken langs die ons een stuk minder bevallen. Dit neemt echter niet weg dat er ook stukken langskomen die we enorm weten te waarderen met als uitschieter het nummer ‘Sub Rosa’ dat gedreven en energiek opent, waar een fluisterende stem wordt afgewisseld met diepe grunts, die op hun beurt worden verpletterd door de engelachtige schoonheid van de vrouwelijke stem. Kortom een nummer met heel wat vocale variatie dat ons overtuigd van begin tot eind. Maar een uitschieter op tien is toch te weinig om dit werkstuk volmondig aan te raden: een vogel maakt immers de lente niet. Laten we het erop houden dat Thalarion terug is van lang weg geweest en dat we het zestal nog het voordeel van de twijfel geven. Maar een volgend full-album zou dan toch wel een heel duidelijk schot in de roos moeten worden of het zou wel eens het definitieve einde van Thalarion kunnen zijn. Een pak live concerten ter ondersteuning van dit album zou hen misschien op het goede pad kunnen helpen.

Luc Ghyselen (75)

Uprising! Records UP6

Tracklist: 1. Prelude To Dolorous Scenes 2. Burning Pile 3. Space In Between 4. Dead But Still In My Heart 5. Fairy Garden 6. Wandering Minstrel 7. Sub Rosa 8. Back To The Light 9. Dying On The Scorged Plains 10. Into The Nowhere