Zingem Beeft, De Griffel, Ouwegem.

Zingem Beeft is aan zijn de derde editie toe. Een editie waar de organisatoren het bordje “uitverkocht” konden ophangen voor aanvang van het festival. Voorlopig een kleinschalig festival, maar wel eentje met ambitie om rustig door te gaan groeien. Voor ons alvast niet gelaten, want we proefden een gezellige, ongedwongen, sfeer.

Zes bands kregen we voorgeschoteld en de moeilijke taak om een festival te openen, is hier weggelegd voor de heren van Our Common Sense, een vijftal opgestart in 2014 uit de buurt van Gent. Hun mix van sludge, doom en stoner zorgde alvast voor de eerste sfeer in de zaal. Vooral vocalist Thomas de Wispelare had er overduidelijk zin in en hij sleepte zijn collega’s dan ook mee in zijn enthousiasme. De nog niet zo goed gevulde zaal zag dat het goed was en liet dit meteen ook blijken. Wij noteerden verder: “een best wel gedreven set die krachtig over kwam” zodat we kunnen besluiten dat Our Common Sense een leuke opwarmer is voor wat nog komen moet.

Temptations For The Weak werd in 2010 in de buurt van Antwerpen opgestart en zorgt voor ene mix van groove metal en metalcore. De heren kenden reeds wat strubbelingen in de line-up maar dat belet de band niet om ook reeds twee volwaardige full-albums af te leveren al dateert de laatste ondertussen wel van 2015. Genoeg materiaal dus om voor een mooie uitgekiende set te zorgen die pakken energie en gedrevenheid uitstraalde. Ook bij Temptations For The Weak is het vooral vocalist Jadran Beauprez die het publiek het meest weet te bespelen. Zo nodigt hij dat publiek uit om de nadars tot pulp te herleiden, iets wat, gelukkig toch vinden we zelf, niet gebeurt. Dat neemt niet weg dat het publiek intussen al wat dichter het podium is genaderd en de uiterst gedreven en energieke set van dit vijftal enorm weet te waarderen.

Iets compleet anders krijgen we te horen van Splendidula. Dit gezelschap, origineel afkomstig uit de buurt van het Limburgse Genk alwaar de band in 2008 werd opgestart, staat immers voor een mix van stoner en doom. Vooral dat laatste ingrediënt wordt enorm uitgespeeld zodat we brommende bassen, slepende riffs, en trage drumpatronen te horen krijgen. Voeg daar een heel knappe stem aan toe, in dit geval Kristien Cools, en je verkrijgt een band waar doom fans geen genoeg van kunnen krijgen. Splendidula zorgde ondertussen voor drie uiterst knappe full-albums waarvan het eerder dit jaar uitgebrachte ‘Somnus’ (voor bespreking, zie onze rubriek “CD review”) het meest recente is. Dat het vijftal dan ook vooral put uit dit album is dan ook de normaalste zaak ter wereld. Tijdens de knap opgebouwde set krijgen we ook een heel mooie videoprojectie te zien die de nummers op haast perfecte manier in beeld brengt.

Komah, opgestart in 2007, staat dan weer voor een heel gedreven en energieke mix van modern metal, groove metal en metalcore. Enthousiasme, gedrevenheid en een massa aan energie stralen van het podium af en zorgen ervoor dat de zaal massaal meedeint op dat aanstekelijke enthousiasme. We krijgen van dit vijftal een wel heel begeesterende set die vol passie de zaal wordt in geslingerd en dat weet het publiek enorm te waarderen.

Fire Down Below, uit de buurt van Gent, staat er sinds 2015 en zorgt een stevige set stoner rock. Het viertal zorgde reeds voor twee heel knappe full-albums en kan daaruit dan ook een heel machtige live set destilleren. En dat is precies wat het kwartet ook hier doet. De nummers bevatten tal van wisselingen in tempo en ritme zodat je geboied blijft luisteren vanaf de eerste noot tot de laatste wegstervende klanken. Rustgevende passages worden afgewisseld met furieuze en keiharde stukken waar headbangen een absolute must is. Machtige riffs, een dreunend ritme en de messcherpe gitaarsolo’s zorgen voor een schitterend sound die niemand onbewogen laat. Wie zich niet laat meeslepen in dit muzikale geweld, snapt de essentie niet van kwalitatief hoogstaande stoner. Fire Down Below lijkt ons een grote muzikale carrière tegemoet te gaan en de organisatoren van Zingem Beeft hebben dat alvast begrepen.

Afsluiter van deze editie is het West-Vlaamse Thurisaz die voor een mix zorgen van atmospheric black metal / death metal. Het vijftal werd in 2000 opgestart en zorgde reeds voor vijf heel knappe full-albums waarvan ‘Re-Incentive’ (Consouling Agency, 2020) het meest recente is. Dat betekent dan ook dat de heeren keuze te over hebben om voor een immens schitterende setlist te zorgen. Dit is ook nu het geval. Door het feit dat de heren sfeervolle, atmosferische stukken afwisselen met heel krachtige, om niet te zeggen furieuze stukken, ontstaat een geslaagde wisselwerking tussen zacht en kalm tegenover energiek en krachtig. Door het feit dat de band over vier vocalisten beschikt, krijg je ook een heel pakket aan stemmen te horen, gaande van gefluister over cleane vocals tot growls en screams zodat de heren je op elk moment kunnen verrassen. Ook nu weer, we zagen Thurisaz eerder dit jaar op Alcatraz, zorgt dit vijftal voor een heel beklijvende en intense set. Meteen een schitterende afsluiter voor deze editie van Zingem Beeft.

We kunnen dus samenvatten dat Zingem Beeft er een heel geslaagde editie heeft opzitten met zes bands die het beste van zichzelf hebben gegeven. De ene band bevalt ons meer dan een andere – gelukkig hebben we niet allemaal dezelfde smaak zodat er veel verschillende muziek (sub)genres bestaan – maar over het geheel gezien zijn wij van MUSIKA uiterst tevreden gesteld.

Met dank aan de organisatie van Zingem Beeft.

Tekst & foto’s: Luc Ghyselen.