Vocalist Tomi Fooler was tijdens 2007 en 2011 de drijvende kracht achter Jack-o’-Lantern, een Helloween cover band. Hun genre omschreven ze zelf als nerd metal of happy metal, al zijn er intussen bands die dat happy nog wat steviger in hun geluid kennen. Een einde betekent vaak ook een nieuw begin en zo ontstond ook Skeletoon. Het duurde een vijftal jaar eer het Italiaanse gezelschap met hun eerste full album, ‘The Curse Of The Avenger’ in 2016, ten tonele kwamen. Vanaf toen mochten we bijna elk jaar nieuw werk van hen verwachten. Zelfs in het coronajaar 2020 brachten ze 3 singles uit, opgevolgd door een erg goed ontvangen full album ‘Nemesis’. Dat de snaren terug strak gespannen staan laten ze in hun laatste creatie ‘The 1.21 Gigawatts Club’ horen. Het kwintet, anno 2021, bestaat uit zanger Tomi Fooler, drummer Henry “Sydoz” Sidoti, gitaristen Andrea Cappellari en Davide “Lord Dave” Piletto en bassist Jack Stiaccini. De gedreven bende smijt meteen hun troeven op tafel en dat het werkt is meteen duidelijk. De catchy melodie van ‘Holding On’ breekt meteen potten. De melodieuze sneltrein raast door met ‘Outatime‘ en ‘We Don’t Need Roads‘ waar we duidelijk nog de geest van de pompoenen (lees: Helloween) in terug horen. Uitbundigheid in een metaljasje, hoe vrolijk kan je ervan worden? Ondanks dat het een stevige rockers zijn, horen we een opgewekt deuntje dat je gans het nummer positief stemt. Dat happy klinkend accentje is mooi hoorbaar in ‘2204’, ‘Pleasure Paradise (Oh L… L…)‘ en ‘The 4th Dimensional Legacy’. De nummers klinken zo happy alsof je de wereld door een roze bril ziet. Maar toch maken ze met ‘Enchant Me’ even tijd voor een rustige ballad met pittige refreinen, die een vrij hoog meezinggehalte bezitten. Waar het vaak een moment is om de solerende snarenplukkers in de spotlights te zetten, is het tevens een mooi moment om de vocalist in alle toonaarden te ontdekken. ‘Eastwood Ravine’ laat een andere kant van de band horen, want in dit diverse nummer zien we een pak stijlen passeren, zelfs met een theatraal kantje, weliswaar stevig maar het toont dat de band echt wel veel in zijn mars heeft dan een coverband waarmee het verhaal van het gezelschap destijds begonnen was. Swingend met ‘Johnny B. Goode’, een cover van Chuck Berry uit 59 maar met hun eigen speedmetal-handtekening, sluiten ze op een piano met dubbele basdrum de plaat af. Het is duidelijk dat de inspiratie in de metal van de jaren tachtig ligt en door een perfecte uitvoering van de nummers mogen we spreken van een hoog niveau. Diversiteit in een elftal nummers , ik was al eerder fan van het gezelschap en ook deze keer hebben ze me een klein uurtje laten genieten.
Rocking Klingon (84)
Scarlet Records SC 401-0
Tracklist: 1. Intro Unveiling Secrets 2. Holding On 3. Outatime 4. The Pinheads 5. 2204 6. Enchant Me 7. We Don’t Need Roads (The Great Scott Madness) 8. Pleasure Paradise (Oh L… L…) 9. The 4th Dimensional Legacy 10. Eastwood Ravine 11. Johnny B. Goode