Tragedy & Triumph: Where Mountains Rise And Hearts Fall

Sinds 2017 werkt multi-instrumentalist Marius Berendsen aan een muzikaal project waar hij melodic black metal wil combineren met Viking metal. Met Raphael Weller vond hij een gedroomde partner om zowel teksten te schrijven als die in te zingen. Tragedy & Trimph kreeg gestalte en iets meer dan een jaar geleden werd de markt eens af getoetst middels de digitale single ‘Beneath The Howling Gate’. De respons moet mee zijn gevallen want met ‘Where Mountains Rise And Hearts Fall’ zorgt Tragedy & Triumph voor een eerste volwaardig album dat fans van vooral Amon Amarth en Bathory heel tevreden mee zullen zijn. Opener of intro ‘Heldengrab’, een akoestisch gebracht instrumentaal werkstukje dat rust en kalmte uitstraalt, kan je nog even op het verkeerde been zetten, maar vanaf ‘I, Triumphant’ klinkt het geheel krachtig en toch melodieus met kloeke zang die je zo meevoert op heldhaftige Viking veroveringstochten. We vergeten bijna de termen gedreven en energiek te vermelden terwijl we meegevoerd worden met ‘I, Triumphant’ en ‘Five Arrows’. Wat een contrast met ‘Where Fires March Victorious’ waar het tempo immens veel lager ligt, maar waar kracht, dreiging en melodie samensmelten. Tot de break eraan komt waar cleane vocalen bijna kristalhelder door de speakers komen om daarna verschroeiend hard, stevig en krachtig verder te gaan om dan met een heel wat rustiger fade out te eindigen. Van variatie gesproken tijdens een en hetzelfde nummer. Met een rustig begin gaat ‘Beneath The Hwlong Gate’ van start waarna men ons als het ware uitnodigt om mee te gaan op strooptocht middels een energiek ritme en de kloeke vocalen. We trekken echt volop ten strijde tijdens ‘Of Mountains And Wardrums’ waar die laatsten de intro verzorgen vooraleer de heren van Tragedy & Triumph het gaspedaal verschroeiend indrukken. De enorm krachtige en kloeke stem van Raphael vuurt ons aan tijdens deze strijd, terwijl de drumsalvo’s ons rond de oren vliegen en de krachtige riffs voor het gedreven en energieke aanvalstempo zorgen. ‘In Pride And Sorrow’ doet het een stuk rustiger aan qua tempo, maar niet qua kracht en epische grandeur, al speelt Marius uiteindelijk toch wel mooi met tal van tempo en ritme wisselingen, want na de rustiger break wordt het tempo weer erg hoog gelegd. Ook tijdens ‘Ride For Revenge’ krijgen we een pak verschillende tempo en ritmewisselingen te verwerken zodat de aandacht geen kans krijgt om te verslappen of je hebt een kantelmoment gemist. Iets wat zeker ook van toepassing is op ‘Hymn For A Newborn Star’. Het instrumentale titelnummer opent heel melancholisch om dan vooral aan kracht, maar ook aan tempo te winnen. Opnieuw zorgt Marius voor een heel pak wisselingen in tempo en ritme zodat je aandacht de kans niet krijgt om af te dwalen. Enige kanttekening die we willen maken bij dit bijna zeven en een halve minuut durend werkstuk, is het feit dat vocalen hier zeken niet zouden misstaan, al is dit natuurlijk een heel persoonlijke mening. De outro, ‘Lost War’, sluit eigenlijk naadloos aan op de intro van dit album, al krijg je hier een kort instrumentaal nummer aangeboden waar pianoklanken de boventoon voeren. Eigenlijk hebben we hier in niets te klagen gehad. Ja, Tragedy & Triumph blijft dicht bij de gangbare normen die men geacht te gebruiken bij het creĆ«ren van Viking metal, maar door de enorme variatie in elk nummer op gebied van tempo en ritme, zorgt dit keer op keer voor een indrukwekkend stukje virtuositeit. Daarom alleen al verdient dit debuut uw aandacht, al zullen fans van melodic death metal en Viking metal niet moeten overtuigd worden.

Luc Ghyselen (96)

Black Sunset BS 039

Tracklist: 1. Heldengrab 2. I, Triumphant 3. Five Arrows 4. Where Fires March Victorious 5. Beneath The Howling Gate 6. Of Mountains And Wardrums 7. In Pride And Sorrow 8. Ride For Revenge 9. Hymn For A Newborn Star 10. Where Mountains Rise And Hearts Fall 11. Lost War