Met ‘Living In The Shadows’ is de nog jonge (eenentwintig jaar) Amerikaanse blues / rock gitarist Tyler Morris toe aan zijn vierde full-album. Het is wel het eerste waarop hij ook te horen als vocalist. Met het rockende ‘Movin’ on’ opent hij sterk en krachtige. Het is in ieder geval een mooie symbiose van rock en blues. Het tempo ligt wat lager tijdens ‘Everybody Wants To Go To Heaven’ en meteen verdwijnen de meeste rock invloeden uit zijn sound. Tijdens ‘Polk Salad Annie’, een nummer van Tont Joe White, komen twee gasten opdagen: Joe Louis Walker en Mike Zito. Je hoort meteen dat de vocalen “voller” klinken, terwijl het gitaarwerk superbe stekelige accenten bevat. Met een krachtiger groove is het titelnummer een aangename rock song geworden. De machtige vingervlugge gitaarsolo trekt hier de meeste aandacht naar zich toe. De zich traag vooruit slepende ballade ‘Temptation’ is niet echt aan ons besteed. Het knap rockende ‘Better Than You’ krijgt vocalen mee van Amanda Fish en zo valt het op dat Tyler nog wel wat werk voor de boeg heeft op het vocale vlak. ‘Why Is Love So Blue’ is opnieuw een rockende bluesshuffle geworden. Op de uitstekende basis van bass (Terry Dry) en drums (Matthew Robert Johnson) kan Tyler Morris zijn gitaarspel laten schitteren. ‘Nine To Five’ is een donkere bluessong geworden met heel knap gitaarwerk. In ‘Young Man’s Blues’ vertelt Morris dat de jeugd beter naar “oude” muziek zou gaan luisteren dan naar wat tegenwoordig in is. Hij somt o.a. Eric Clapton, Robert Johnson, Freddie King, Albert Kine en B.B. King op. Samen met gast Ronnie Earl schittert Tyler weer in de mooi uitgesponnen gitaarsolo. ‘Taken From Me’ gaat iets meer de rock kant op, maar blijft echt wel trouw aan de blues roots. Eindigen doet men zoals men opende: met een stevig rockend nummer. ‘I’m On To You’ klinkt even krachtig, gedreven en energiek als ‘Movin’ On’. Elf nummers krijg je dus te horen op dit nieuwe werkstuk van Tyler Morris die ons niet volledig over de streep trekken. Op het vlak van zijn gitaarspel hebben we niets aan te merken, integendeel. Maar zijn vocalen kunnen ons maar matig bekoren. En we hadden ook liever wat meer uptempo blues / rock nummers gehoor zoals de opener en de afsluiter van dit album. Maar liefhebbers van pure blues zullen dat dan misschien net iets minder vinden.
Luc Ghyselen (70)
Vizztone Productions VT-SWMAF-14
Tracklist: 1. Movin’ On 2. Everybody Wants To Go To Heaven 3. Polk Salad Annie 4. Living In The Shadows 5. Temptation 6. Better Than You 7. Why Is Love So Blue 8. Nine To Five 9. Young Man’s Blues 10. Taken From Me 11. I’m On To You