Nôidva: Windseller (ep)

Af en toe moet je als reviewer een sprong in het duister wagen en er lukraak een album uitpikken en horen wat het geeft. Dat was het geval bij Nôidva, een jonge Finse pagan metal band die met ‘Windseller’ hun eerste ep de wereld instuurt – maar dat wist ik dus allemaal nog niet tijdens het luisteren. Doorheen het luisteren merk je wel dat dit een debuut is door een aantal schoonheidsfoutjes, zoals de nogal klungelige mastering van overgangen op bijvoorbeeld titeltrack ‘Windseller’ of sporadisch wat rommelig samenspel tussen gitaar en drum op ‘Followers Of The North Star’, maar tegelijk is het duidelijk dat deze jongens heel veel potentieel hebben. De plaat weegt happy pagan riffjes af met ietwat melancholische, atmosferische black metal invloeden en dat is zeker een geslaagde variatie en combinatie. Tracks als ‘Windseller’ en ‘Into Polar Nights’ wisselen catchy pagan metal en beklemmende black partijen evenwichtig met elkaar af, terwijl de twee op slotnummer ‘Vindictive Old Ones’ samenvloeien tot één symbiose. De metal is heel degelijk, toegankelijk en herkenbaar voor de doorgewinterde pagan fan en de nummers zijn duidelijk ook geschreven met wilde live braspartijen in het achterhoofd. Op verschillende momenten, en zeker op ‘Followers Of The Norht Star’ en ‘Eclipsed By Goathi’s Blood’, kan je de baardig, bierbuikdragende token party metalheads gewoon voor je zien, met in elkaar gehaakte armen rondspringend, headbangend, scanderend en af en toe de handen tot de goden in het zwerk richtend. De erg melodische riff op eInto Polar Nightse is een van de vele “hell yeah” momenten op dit knappe debuut. Helaas zijn er ook twee – in mijn ogen – heel grote minpunten op te merken. Ten eerste heb ik een gloeihekel aan “folk bands” die het van synths moeten hebben omdat het, ook hier, zo ontzettend onnatuurlijk aanvoelt. Temeer omdat de folk elementen op dit album zo marginaal aanwezig zijn dat je ze er evengoed had kunnen uitlaten. Een tweede iets dat Nôidva er in mijn optiek beter had uitgelaten, is hun zanger. De man klinkt alsof de rest van de band hem onder een berg vuilniszakken in een verlaten punkershol heeft gevonden, met nog een naald in zijn arm en een fles Jack die aan zijn lip vastplakt. Extreem schorre screams verstoren de leuke vibes van de muziek. Erger wordt het nog wanneer de vocalisten een poging doen om een soort sjamanistische zang ten beste te geven, wat resulteert in een soort kinderachtig disneyheksentafereel. Op ‘Followers Of The North Star’ is het zo erbarmelijk dat ik met de beste wil van de wereld niet begrijp hoe Nôidva bij het beluistern van de opnames dacht, “hmm, dat is wel goed, laat ons dat effectief in de mastering opnemen”. Dezelfde jammerlijke conclusie moeten we maken over het ambient / folk intermezzo ‘Häilan Jöiku’: muzikaal zit het goed, maar de instrumenten worden compleet naar de achtergrond verdrongen door een haast komisch slechte poging tot sjamanistisch reciteren. Maar goed, dat gezegd zijnde blijf ik er sterk in geloven dat deze shamanistic pagan black band voor heel wat epische feestjes en heroïsche katers gaat zorgen doorheen Europa, en dat het alleen maar in stijgende lijn kan gaan voor hen. Geef hen nog een album of twee (en een andere zanger) en dit is een topband!

Sam Bruynooghe (75)

Purity Through Fire

Tracklist: 1. Windseller 2. Followers Of The North Star 3. Häilan Jöiku 4. Into Polar Nights 5. Eclipsed By goathi’s Blood 6. Vindictive Old Ones