Dark Forest: Oak, Ash & Thorn

Dark Forest is een minder gekende maar daarom niet minder interessante band. Dit Dark Forest, want er zijn meerdere bands met dezelfde naam, komt uit de UK en brengt epische heavy metal, zeg maar heavy metal die beïnvloed is door het Britse verleden in dit geval. Dit is reeds hun vijfde album en het vierde op Cruz Der Sur Music, die naar mijn mening altijd interessante bands onder hun vleugels heeft. Ondertussen is de band ook één lid armer, aangezien bassist Paul Thompson de band verliet. Dit nieuwe album opent gepast met een sfeer scheppende intro, ‘Ælfscýne’. ‘Wayfares’s Eve’ daarna zet meteen de toon. Dit is heavy metal, maar voorzien van een extra laagje. Er zit een soort luchtigheid in speelstijl die aan Maiden doet denken. Hetzelfde geldt voor ‘The Midnight Folk’. ‘Relics’ opent heftig en onmiddellijk heb je het gevoel dat dit nummer een uitschieter wordt. Het antwoord is dubbel. Op het moment dat je verwacht dat de band nog iets gaat toevoegen aan het nummer, blijft het nummer op hetzelfde weliswaar hoge niveau steken. Er zat misschien meer in, en dat meer krijg je een beetje in het middenstuk opgediend. ‘Avalon Rising’ opent ook zoals Maiden zou kunnen. Het verschil met Maiden is wel dat Dark Forest iets meer folk klinkt en Maiden hun epische kant meer metal. Het verschil is subtiel, maar is er wel, en ook de productie draagt natuurlijk bij tot het verschil. We gaan het productiebudget van deze band niet vergelijken met die van Maiden uiteraard. ‘Avalon Rising’ blijkt ook een prima nummer te zijn. Het gelijknamige ‘Oak, Ash & Thorn’ opent magistraal a capella met solozang van zanger Josh Winnard, gevolgd door een fractie passend en mooi strijkwerk, waarna het nummer effectief van wal steekt met een riff om u tegen te zeggen. Geheel in de stijl van Maiden is dit het langste nummer van de plaat, maar geloof me als ik zeg dat het je bij de keel zal grijpen. ‘The Woodlander’ is de perfecte synthese van Dark Forest: heavy metal met een vleugje Britse invloeden; Het is een beetje zoals bij Thin Lizzy of Big Country: het ligt er niet op, maar het zit in het DNA van de songs. ‘The Woodlander’ is top. Vervolgens krijg je ‘Eadric’s Return’. Deze song is er een die past in het rijtje van de eerdere, maar er niet echt uit springt, zonder dat je kan stellen dat het een slecht nummer zou zijn. Afsluiten doet de band met ‘Heart Of The Rose’, een krachtig drie minuten durend instrumentaal nummer. Missie meer dan geslaagd dus voor Dark Forest. De vraag die zich stelt is of de band met dit album uit de grijze massa zal opstaan. Ik vermoed van niet, maar ze mogen in elk geval fier zijn dat ze een dergelijk album kunnen componeren. En misschien is enkele duizenden fans blij maken met dit opus al meer dan genoeg.

Frederik Blieck (85)

Cruz Del Sur Records

Tracklist: 1. Ælfscýne 2. Wayfarer’s Eve 3. The Midnight Folk 4. Relics 5. Avalon Rising 6. Oak, Ash & Thorn 7. The Woodlander 8. Eadric’s Return 9. Heart Of The Rose