CoreLeoni, supports: Redeem, Mad Max – 08/11/2018 – De Bosuil, Weert, Nederland.
Het was een flinke rit maar dit feestje mocht ik echt niet missen. Nostalgie ten top, het zou memorabel kunnen worden. Ik had me erop voorzien. Een vrije dag, dus vroeg vertrokken om de files rond het Antwerpse makkelijk in te calculeren. Het verkeer is altijd moeilijk in te schatten, kwam daar nog eens bij dat het juiste uur nergens aangegeven was. Sommigen spraken van 20u00, maar er bleek ook sprake van 19u. Dus besloot ik om er tegen 19u00 te zijn, de tijd die ik er eerder zou zijn kon ik nog de inwendige mens versterken. Toegekomen bleken de deuren open te gaan om 19u15 en gepland was dat de eerste band tegen 19u45 het podium zou bereden.
Redeem: Net als Gotthard heeft Redeem ook Zwitserse roots. De zanger beweerde een vriend te zijn van Leo en zodoende kon hij en zijn band mee op tournee door Europa. In een tiental nummers kregen we een goed zicht op wat deze band in petto hadden. De eerste nummers leken mij nog wat zoeken, maar ze klonken per nummer beter en beter. Zelfs een ballad werd niet vergeten en dat voor een rockband. Met slechts drie man (zanger/gitarist Stefano “Saint” Paolucci, bassist Alessio Piazza en drummer Simon Steiner) zetten ze een puike prestatie neer.
Mad Max: Na een korte change-over van slechts een twintigtal minuutjes kwam het Duitse Mad Max. Ze hebben recentelijk een vijfendertig jarig (!) bestaan gevierd met een verzamelalbum. Met hun twaalf eerder uitgebrachte albums kunnen we de heren redelijk productief noemen. Van dat laatste album kregen we dan ook live een gans aantal nummers. Michael Voss en zijn kornuiten zijn nog altijd in topvorm en verzorgen een klein uurtje melodieuze hard rock / power metal van de bovenste plank. Afsluiter was een rockende cover van “Fox On The Run” cover.
CoreLeoni: Coreleoni zou de topbeleving van de avond worden. Althans dat dacht ik toch. Heel hoge verwachtingen in dit zijproject van Leo Leoni, gitarist van Gotthard. Met CoreLeoni wil hij enerzijds de oudere, meer hard rock nummers van de beginperiode van Gotthard, terug een nieuw laven inblazen. Het typische Gotthardgevoel van de beginjaren terug laten herleven zeg maar. Anderzijds wil hij voorkomen dat er Gotthard tribute bands komen die soms het originele gevoel en geluid slechts vanop afstand kunnen benaderen. Met dat idee is CoreLeoni uitgegroeid tot een volwaardige band met niet de minste muzikanten. Leo Leoni heeft al jaren zijn gitaarkunsten weten te bewijzen en ook Hena Habegger op drum is telkens een beleving op zich. Ware het niet dat Hena papa geworden is en er deze keer dus niet bij kon zijn, zijn vervanger Alex Motta kon best zijn mannetje staan. ‘Higher’, ‘Standing In The Light’ en het groovy ‘Downtown’ vormden een eerste vuursalvo en we kregen hiermee een “Fist In Your Face”. De beginjaren waren terug. Met een stem die veel gelijkenis heeft met Steve Lee zorgde Ronnie Romero voor een fantastische herbeleving. Ruiger, ruwer, het was heerlijk en je zag dat de heren er goesting in hadden. Toen tijdens ‘Firedance’ gitarist Jgor Gianola plots achterin de zaal ging spelen, wou Ronnie Romero niet achterblijven en enkele minuten later vervoegde hij zijn kameraad. Maar toen ook Leo achteraan in de zaal ging samenspelen, bleek duidelijk dat dit inspiratie van het moment moet geweest zijn. Ik hoorde iemand achteraf zeggen: Dan sta je te genieten achteraan de zaal om de show goed te zien en plots sta je mee op het podium naast je idool. Vele rocknummers volgden nog en ondergetekende voelde zich twintig jaar jonger. Ook de Coverdale imitatie van Ronnie werd met luid applaus onthaald. Als extra kregen we nog ‘Immigrant Song’ die oorspronkelijk door Led Zeppelin uitgebracht werd.
Na de show kwamen de heren nog naar de merchandise stand waar je hun album kon laten personaliseren. Ook T-shirts en dergelijke waren voorhanden, zelfs een string kon je er aanschaffen. Met nog meer dan 200km te gaan, vertrok ik met een gigantische glimlach richting huiswaarts.
Met dank aan Björn von Oettingen (Steamhammer / SPV)
Tekst en foto’s: Andy Maelstaf.