Rhapsody Of Fire: Challenge The Wind

Elk nieuw album is voor elke band het beste werk dat men ooit op de markt bracht, dat is in ieder geval wat elke band ons probeert wijs te maken. Wij, van MUSIKA, proberen dat op onze manier te verifiëren of te ontkrachten. Maar goed, we dwalen af. Het Italiaanse Rhapsody Of Fire werd in, hou je vast, 1993 opgestart als Thundercross. Tussen 1995 en 2006 ging men verder als Rhapsody om daarna, na copyright problemen, te kiezen voor de naam Rhapsody Of Fire. Wat al die jaren zo goed als niet wijzigde was de sound van het gezelschap die we kunnen omschrijven als symphonic power metal die men bij dit gezelschap ook wel durft te omschrijven als “cinematic power metal”. Slechts een artiest overleefde alle wisselingen in de line-up: Alex Staropoli, de man die instaat voor keyboards, piano, orkestratie en meehelpt aan de koorzang. Dat hij dan ook verantwoordelijk is voor het merendeel van de nummers van dit gezelschap spreekt voor zich. Tegenwoordig wordt hij omringd door gitarist Roby De Micheli, vocalist Giacomo Voli, bassist Alessandro Sala en drummer Paolo Marchesich. Met ‘Challenge The Wind’ is de band aan een vijftiende full-album toegekomen als we de tel hebben bijgehouden. En, geloof ons vrij, daar zitten echte pareltjes bij, albums die het (sub)genre hebben helpen groot maken. Met ‘Challenge The Wind’ zorgt de band nu voor een derde werkstuk in wat ze zelf bestempelen als de “Nephilim’s Empire Saga”. Op het nieuwe album ontdek je tien tracks die samen iets meer dan één uur behappen. Maar, we gaan eerlijk zijn, liefhebbers van het (sub)genre in het algemeen, en van de band in het bijzonder, zullen zich geen milliseconde vervelen. Wij hebben het album nu al aan een aantal luisterbeurten onderwerpen en zijn opnieuw onder de indruk van wat de heren hier neerzetten. Dit is inderdaad symphonic power metal op zijn best. Het geheel is opnieuw indrukwekkend opgebouwd, zoals we eigenlijk verwachten van dit ensemble, en uiterst knap gearrangeerd. We krijgen tal van wisselingen in tempo en ritme aangeboden met voldoende kracht en steeds met een pakkende melodie. Voeg daar dan een heel krachtige stem aan toe, fantastische gitaarsolo’s, schitterende drumpatronen, en stuwende basslijnen. Dit alles overgoten met een pak orkestrale accenten die nergens echt compleet de aandacht opeisen, maar steeds onderhuids blijven nazinderen en mooie accenten weten te leggen en je verkrijgt een schitterend afgewerkt album in het (sub)genre. Eigenlijk klopt zo goed als alles op deze ‘Challenge The Wind’ en wij hebben dan ook niets te klagen. Laten we eindigen met het feit dat het vijftal er dit keer voor heeft gekozen om geen enkele ballad tussen de tien tracks te programmeren (iets wat we toejuichen), dat er een aantel enorm gedreven en energieke nummers tussen zitten (drie ervan halen de kaap van 190 bpm), en dat we extra onder de indruk zijn van een track als ‘Vanquished By Shadows’ met zijn duurtijd van meer dan zestien minuten, en je begrijpt dat we deze ‘Challenge The Wind’ als een nieuwe parel aan de kroon van Rhapsody Of Fire beschouwen. U ook?

Luc Ghyselen (92)

AFM Records AFM 813-9

Tracklist: 1. Challenge The Wind 2. Whispers Of Doom 3. The Bloody Pariah 4. Vanquished By Shadows 5. Kreel’s Magic Staff 6. Diamond Claws 7. Black Wizard 8. A Brave New Hope 9. Holy Downfall 10. Mastered By The Dark