Het Zweedse Wormwood werd in 2014 in de hoofdstad aldaar, Stockholm, opgestart. Na een eerste ep, ‘The Void: Stories From The Whispering Well’ (2015), zorgde dit melodic black metal gezelschap voor een eerste full-album in 2017 met ‘Ghostlands: Wounds From A Bleeding Earth’. Zo “ontdekten” ook wij, bij MUSIKA deze band. Hun sound van melodic black metal doorspekt met wat pagan metal invloeden sprak ons wel aan, zonder dat we compleet tegen het canvas werden gemept. Toch verloren we Wormwood om een of andere reden uit het oog. En je weet het: uit het oog, is uit het hart. Zo passeerden met ‘Nattarvet’ (2019) en ‘Arkivet’ (2021) de twee volgende full-albums ons onopgemerkt. Ook het live album, dat men in 2022 op de markt bracht, glipte door onze mazen van het net. Het was pas dankzij het Cernunnos Pagan Fest in het Franse Noissiel dat de band ons opnieuw opviel. De heren zorgden er voor een knappe set die ervoor zorgde dat we de band beter in het oog moeten houden. En kijk, het is bijna alsof onze “gebeden” verhoord worden want met ‘The Star’ krijgen we nu het vierde full-album van de band te verwerken. We krijgen zeven tracks te horen waarvan sommige best wel lang zijn uitgevallen qua tijdsduur maar die ons toch vlot blijven boeien. Het gezelschap zorgt immers voor knap opgebouwde nummers waarin we heel wat dreiging en duisternis in ontdekken terwijl ze het geheel heel krachtig en toch melodieus weten neer te zetten. De pagan invloeden zijn, als je het ons vraagt, toch minder nadrukkelijk aanwezig dan op het debuutalbum waarmee we de band “ontdekten”, maar dit neemt niet weg dat de heren van Wormwood ons opnieuw weten te overtuigen van hun kunnen. We noteren vooral het heel knappe melodieuze gitaarwerk dat in schril contrast staat met de heel dreigende, rauwe vocalen van Nine die veel aandacht naar zich trekt zowel tijdens een live concert als hier op een studio-album. Echt vernieuwend zullen we de sound van Wormwood niet noemen, maar het geheel wordt echt wel heel knap afgeleverd en liefhebbers van gitzwart dreigend en vooral melodieus gitaargeweld met heel dreigende rauwe vocalen zullen hier hun gading vinden. Een extra vocaal accent krijg je al meteen naar het einde toe van het eerste nummer middels wat sfeervol (vrouwelijk?) koorgezang. Dankzij verschillende wisselingen in tempo en ritme zorgt het gezelschap voor de nodige variatie, zodat je je ook op dat punt geen zorgen dient te maken. Een absolute aanrader zullen we ‘The Star’ evenwel niet noemen, maar wel een uiterst knap genre gebonden album is het wel.
Luc Ghyselen (86)
Black Lodge Records
Tracklist: 1. Stjärnfall 2. A Distant Glow 3. Liminal 4. Galactic Blood 5. Thousand Doorless Rooms 6. Suffer Existence 7. Ro