Interview Aeveris.

Aeveris is een metal band bestaande uit (ex) leden van Fields Of Troy, Thorium, Lethal Injury, Always Fallen en Horizons. In november 2021 bracht de band hun debuut uit, ‘White Elephant’, een schijfje dat liet zien en horen dat deze band, ondanks ze het label ‘metalcore’ krijgen op gekleefd, bewijzen van wel wat meer markten thuis te zijn. Op Pluto Fest dreven ze het tempo op een strakke wijze op, en ook al gingen het vaak diezelfde lijn uit, Aeveris etaleerde zowel vocaal als instrumentaal enorm veel emoties die ze in de vorm van een overdonderende oerknal die bijna een uur duurt, je door de strot rammen. We hadden een fijn gesprek met zanger Louis over hoe het de band is vergaan sinds hun debuut vorig jaar. En polsten naar de verdere toekomstplannen.

-Rond deze periode vorig jaar kwam (dacht ik) jullie debuut uit.. hoe is het jullie vergaan ondertussen?

Alles verloopt naar wens, we hebben onlangs zelfs een nieuwe single uitgebracht. We mogen ook niet klagen, we hebben mooie optredens mogen doen, zoals o.a. op Alcatraz.

-Daar wou ik ook iets over vragen, opent dat andere deuren zo optreden op Alcatraz of is het effect eerder miniem?

Deuren openen? Niet direct, het is uiteraard een leuke ervaring om voor zo een ruim publiek te mogen optreden. Het is ook zo dat er heel veel volk staat, en vaak mensen die je nog niet live hebben gezien. Op dat vlak kan dat wel zorgen voor nieuwe fans. Maar het voordeel van op Alcatraz spelen is gewoon.. op Alcatraz spelen, niets meer of minder. De ervaring op zich is een cadeau.

-Ik wil toch no even terugkeren in de tijd. Jullie zijn eigenlijk gestart vlak na wat wellicht de zwaarste periode was voor de muziek en kunst : de corona tijd.. ik merk dat het voor veel bands die starten, moeilijker is geworden om echt aan de bak te komen of concerten te boeken, ondervinden jullie die verandering ook?

Klopt, wij zijn begonnen in wat we misschien de staart van de corona pandemie kunnen noemen. Op zich was er voor ons geen “voor corona-tijd” dus de nadelen daarvan hebben we nooit echt ervaren als band.

-Om daar op voort te borduren is het anno 2022 veel moeilijker geworden om echt door te breken? Of is dat niet jullie ambitie en wat is dan wel jullie ambitie?

Doorbreken is een relatief begrip denk ik. Voor mij ben je eigenlijk al ergens doorgebroken als je volk kan trekken buiten je eigen streek. Anderen zouden misschien de doorbraak eerder leggen wanneer er Europees getourd wordt. Ik denk dat we gewoon alle kansen moeten grijpen die we krijgen en die kansen zo ruim mogelijk te proberen zien.

-Hoe waren de algemene reacties op het debuut en heeft het deuren geopend?

De reviews waren goed en we hebben wel de indruk dat we iets moois neergezet hebben in een zeer korte tijd.

-De sound is, naar mijn opinie, veel harder dan wat jullie bij vorige projecten deden, was dat een bewuste keuze? Of is dat gewoon zo gegroeid?

Volgens mij is dit gewoon het enige resultaat die mogelijk was met deze samenstelling van muzikanten. Het is allemaal zeer natuurlijk verlopen en keuzes over hoe hard, traag, duister, clean of toegankelijk zijn we nooit heel bewust mee bezig geweest.

-Er zitten ook veel emoties in die plaat. Woede, pijn, frustraties.. of hoe moet ik dat zien? Was het de bedoeling om via deze band die opgekropte emoties te ventileren? Of is dat wat ver gezocht?

In een zekere zin ventileer je wel ja. Vooral in het schrijfproces dan. Ik denk eigenlijk maar heel zelden meer écht na over de woorden die ik zing live. Ik denk dat ik dat ook een beetje los moet proberen laten als ik op een podium sta zodat het geen zichtbaar emotionele en oncontroleerbare rollercoaster wordt doorheen de show.

-De diversiteit zit hem ook in combineren tussen lekker ruig, maar er zit ook wel melodie en zelfs een enigszins dreigend maar intiem kantje verborgen. Een bewuste aanpak, of groeit zoiets natuurlijk?

Zoals ik al zei ging dat zeer natuurlijk. Als vijf mensen gevoel leggen in hun stukken dan komt er iets zeer unieks uit, en wat dat is of moet worden weet je eigenlijk maar als het nummer helemaal af is.

-De plaat is in eigen beheer uitgebracht, hebben jullie ondertussen een label gevonden of zo?

Label-shoppen is iets waar we misschien met de volgende plaat wat meer aandacht aan zullen geven. Ervaring met andere projecten leert mij ook dat je beter geen label hebt, dan een label vertrouwen te geven die dan uiteindelijk geen klop doet.

-Ik heb jullie ondertussen ook twee keer live gezien, en wat me opviel is een enorme diversiteit aan muziekstijlen, niet zo verwonderlijk met muzikanten uit alle metal hoeken.. hoe zou je uw stijl nog het best willen omschrijven (naar concert en ander promotors toe?)

Modern Melodic Metal. Of zoiets… (lacht)

-Hoe waren de algemene reacties op jullie live optredens? En heeft het jullie gesterkt om door te zetten met dit project of toch wat dingen aan te passen?

De hoeveelheid volk die ons in onze eerste twee jaar al aan het werk zag is op z’n zachtst gezegd ver boven onze verwachtingen geweest. Dat motiveert uiteraard!

-Jullie kunnen een ruim publiek aanspreken, los daarvan, welk publiek wil je eigenlijk aanspreken of ben je daar niet mee bezig?

Daar zijn we helemaal niet mee bezig. Hoe meer mensen we aanspreken door om het even welke reden, hoe beter.

-Jullie zitten (of zaten) ook in andere projecten, valt dat allemaal nog te combineren met Aeveris of is dit project uitgegroeid tot jullie hoofd project?

Iedereen bekijkt zijn agenda samen met de andere bands om zo weinig mogelijk in elkaars vaarwater te zitten. Ik denk dat dat een logisch gevolg is van succes bij meerdere projecten.

-Wat is de volgende stap? Zijn er al plannen voor nieuw materiaal? Met andere woorden wat zijn de plannen voor de nabije en verdere toekomst?

De tweede plaat komt er in 2024. Veel gaan we daar nog niet over lossen maar dat staat wel al vast. En we leggen de lat zeer hoog voor onszelf.

-Is er een bepaalde ambitie of doelstelling waar jullie naartoe werken (buiten wereld dominantie uiteraard)?

Ik denk af en toe een buitenlandse tour en gestaag nieuwe muziek schrijven. Als we daar voor mogen tekenen denk ik dat iedereen van de band daar mee akkoord zou zijn.

Interview: Erik Van Damme.