Hoe de man het voor elkaar krijgt om elk jaar met een nieuw album af te komen terwijl hij onvermoeibaar blijft vechten tegen zijn stadium vier van longkanker, het is een raadsel. Het schrijven en uitbrengen van nieuw materiaal zorgt voor vernieuwde energie voor de Deen. Ook deze ‘Trinity’ is geen album waar hij medelijden opwekt, integendeel. In plaats van daarvan komt Ronnie Atkins positiever dan ooit naar voren. Ondanks de hoge kwantiteit levert de man telkens kwaliteit. Elke nieuwe release mag dan ook als een soort overwinning gezien worden. Net als bij eerdere solo albums wordt hij bij het schrijven van nummers en de productie bijgestaan door Pretty Maids keyboardspeler / gitarist Chris Laney. Verder treffen we bassist Pontus Egberg, drummer Allan Sörensen, gitarist Marcus Sunesson en achtergrondzanger Linnéa Vikström Egg. Alhoewel de melodie en vocale harmonie meestal centraal staan bij het schrijfproces, zijn de nummers in tegenstelling tot ‘One Shot’ en ‘Make It Count’ op gitaar geschreven en die sterke riffs zouden een zwaarder resultaat opleveren. De arrangementen zouden daarom wat meer opgevuld worden door keyboard. Het is net die AOR toegankelijkheid die in de opener en tevens titelnummer ‘Trinity’ naar voren komt. Een herkenbare groove zorgt voor een erg uitnodigende start van het album. ‘Ode To A Madman’ borduurt op eenzelfde elan verder met gelaagde zang in het refrein. Iets rustiger zijn ‘Paper Tiger’, waar het AOR gedeelte meer tot zijn recht komt, en ‘Soul Divine’ dat met akoestische gitaar begint maar naar het refrein toch wat intenser uitpakt. Die hese rockstem komt helemaal tot zijn recht in deze geweldige powerballad. ‘Godless’ is misschien een mooi resultaat van was omschreven werd als een zwaarder album. Het gitaargeweld barst los maar wordt eigenlijk nooit overdreven. Na het opnieuw groovende ‘Shine’, waar Mr. Atkins helemaal in de schijnwerpers staat, volgt de melodieuze meestamper ‘If You Can Dream It’. Deze AOR getinte rocker krijgt mijn bekende streepje. In de bombastische semi-ballad ‘What If’ sluiten de doordrongen vocalen met een minimum aan begeleidende instrumenten het album in schoonheid af. Toch komt de track helemaal op dreef en met een laatste brok energie besef ik dat het bijna een uur geleden was dat ik op de play-button gedrukt had. ‘Trinity’ overtreft makkelijk de verwachtingen, want ook deze keer vaart de vocalist een gelijkaardige melodieuze maar emotionele metal koers. Toch ongelooflijk waartoe wilskracht en een positieve mindset in staat zijn.

Rocking Klingon (88)

Frontiers Records

Tracklist: 1. Trinity 2. Ode To A Madman 3. Paper Tiger 4. Soul Divine 5. Via Dolorosa 6. Godless, 7. Shine 8. If You Can Dream It 9. Sister Sinister 10. Raining Fire 11. The Unwanted 12. What If