Primordial: How It Ends

We gaan maar meteen heel open en eerlijk zijn: we zijn nogal fan van Primordial zodat deze review waarschijnlijk toch een tikkeltje gekleurd zal zijn. Waarmee we eigenlijk willen zeggen dat wij geen enkel minder album van de band in onze platenkast hebben. En als de band daar tijdens live concerten nog eens een stevige schep bovenop doet, dan begrijp je best dat we als een blok vallen voor de sound van dit gezelschap. Primodial werd in de Ierse hoofdstad Dublin opgestart in 1992 en mag dus reeds meer dan dertig kaarsjes uitblazen. Hun sound bestaat uit een machtige mix van black metal met Celtic folk invloeden. Dat laatste ingrediënt wordt tijdens sommige tracks nadrukkelijker naar boven gehaald dan bij andere, maar bovenal teert de band op black metal ingrediënten. En dan vooral op een dreigende en in duisternis gehulde kracht die voor heel wat zwartgeblakerd geweld staat. Als je dan ook nog weet dat Primordial het heeft voor wat rebelse teksten en figuren die lak hebben aan veel regels en wetten, dan begrijp je misschien al een stuk beter onze sympathie voor de band. Op ‘How It Ends’ zorgt het huidige viertal – Pól MacAmlaigh (bass), Ciáran MacUiliam (gitaar), A.A. Nemtheanga (vocals) en Simon O’Laoghaire (drums) – voor tien tracks die perfect weergeven waar Primordial voor staat. Neem nu het titelnummer waarmee het album opent en waar de band zich afvraagt of dit echt het einde is van een stad, een land, een natie, een mythe, een legende, een relatie, … Als je die vraagstukken geserveerd krijgt met die dwingende vocalen van A.A. Nemtheanga, de alles verpletterende krachtig drums, de kille riffs en de stuwende basslijnen, dan kan je niet anders dan meteen overstag gaan. Met zo’n nummers grijpt Primordial ons dus steevast meteen bij de keel om ons pas te laten gaan na de laatste tonen van afsluiter ‘Victory Has 1000 Fathers, Defeat Is An Orphan’. Enkel het korte instrumentale ‘Traidisiúnta’ vinden we een stuk minder, al kan je het natuurlijk beschouwen als een intermezzo waarin de band je keel net wat minder hard dicht knijpt. Hoe dan ook, Primordial verrast ons niet echt meer, maar weet ons nog steeds enorm te boeien met hun heel intense en beklijvende sound zodat ook deze ‘How It Ends’ opnieuw een schot in de roos is. We kijken er dan ook al enorm naar uit om de band nog eens live aan het werk te zien en te horen.

Luc Ghyselen (86)

Metal Blade Records

Tracklist: 1. How It Ends 2. Ploughs To Rust, Swords To Dust 3. We Shall Not Serve 4. Traidisiúnta 5. Pilgrimage To The World’s End 6. Nothing New Under The Sun 7. Call To Cernunnos 8. All Against All 9. Death Holy Death 10. Victory Has 1000 Fathers, Defeat Is An Orphan