The Way Of Purity: The Order Of The Deep Roots

The Way Of Purity mag u gerust een vreemde eend in de bijt noemen in de wereld van muziek én zelfs ruimer gezien. Deze Zweedse band bestaat sedert 2009 en is met deze ‘The Order Of The Deep Roots’ toe aan een vijfde full-album. Nochtans – en dat mag toch gerust enige verbazing wekken voor een muziekgroep – is muziek niet hun hoofdbekommernis maar eerder een middel om gelijkgestemden te overhalen hun beweging te versterken. The Way Of Purity houdt er namelijk een strikt veganistisch programma op na en doet alles wat ze kunnen om het lot van het dierenrijk te verbeteren in een wereld die volgens hen gedoemd is haar eigen ondergang te bewerkstelligen op de manier dat de mens bezig is. Kortom, hun muziek behelst eigenlijk maar één thema. Hoe nobel hun streven op zich mag zijn, wij focussen ons toch in hoofdzaak op het muzikale aspect. En laten we maar meteen duidelijk zijn: we vinden dit muzikaal gezien niet echt overdonderend. Waar de band vroeger nog aanleunde bij melodische death zijn ze gaandeweg richting industrial rock gegaan. Al vinden wij dat deze ‘The Order Of The Deep Roots’ zelfs daar niet geheel onder te brengen valt. Niet dat we fan zijn van labels maar als je er dan toch iets moet op kleven zouden we eerder neigen richting gothic rock omdat de onderwerpen nu eenmaal niet bepaald lichtvoetig zijn én omdat er naar ons gevoel bitter weinig industrial aan te pas komt. We vinden het allemaal nogal soft en melig klinken. Het begint allemaal nog vrij dreigend en onheilspellend maar een nummer met een titel als ‘This Is Not The World You Want’ hadden we persoonlijk niet als enkel een muzikale quasi soundscape verwacht maar eerder als een regelrechte aanslag op onze trommelvliezen. Helaas blijven we dus al meteen bij het openingsnummer op onze honger zitten. Het betert jammer genoeg niet bij ‘The Red Herring’ dat bijna softpop is. De meest melige Marilyn Manson klinkt honderd keer steviger dan dit. Nu moeten we bekennen dat we persoonlijk niet snel fan zijn van cleane vrouwelijke vocals en die maken nogal de hoofdmoot uit dus dat helpt niet echt in onze beleving. Maar waar we echt knettergek van worden is het overmatige riedelgetokkel op de keyboards. Om maar meteen af te sluiten, The Way Of Purity mag wat ons betreft de ganse wereld een geweten schoppen maar op muzikaal vlak mogen ze ons afstrepen van de lijst potentiële liefhebbers. Het heeft ons bloed, zweet en tranen gekost om de negen nummers die in totaal slechts iets meer dan een half uur vullen uit te horen. De opflakkering waarmee ‘Usque Ad Mortem’ van start gaat, gaf ons heel even hoop én nieuwe moed om vol te houden maar de grunts en snedige gitaren op dit nummer zijn helaas te weinig om het schip drijvend te houden. Ook het daaropvolgende nummer ‘Ego-monster’ start furieus met wat we gerust een écht industrial sound mogen noemen maar al te snel glijdt het weer af richting klagend klinkend en bovenal véél rustiger. We kunnen er grandioos naast zitten uiteraard maar ons zou de band veel meer weten te overtuigen met een verwoestend, agressief geluid. Nu klinkt het allemaal veel te braaf.

K.H. (45)

Wormholedeath Records

Tracklist: 1. This Is Not The World You Want Feat. Phil Stiles 2. The Red Herring 3. Sidetrack 4. Hearthshattering 5. The Great Leveler Feat. Shadowdream 6. Thy Will Be Done 7. Usque Ad Mortem 8. Ego-monster 9. This Is The World You Deserve Feat. Phil Stiles