Fatal Vison: Twice

Geen idee waarom het debuut ‘Once’ van Fatal Vison vorig jaar mijn radar kon mislopen, maar intussen heeft het Canadees gezelschap al een vervolg klaargestoomd. De band bestaat uit leadzanger Simon Marwood, die de band in 1988 mede oprichtte, gitarist Juan Miguel Gomez Montant, toetsenist Scottie Irving, drummer Alex Wickham en bassist Andrew Burns. Verder vinden we de gastmuzikanten Alessandro Del Vecchio (Edge Of Forever, Hardline, Sunstorm), Harry Hess (Harem Scarem), Marc Lafrance (Loverboy, Mötley Crüe), Paul Laine (Danger Danger, The Defiants) en Jeff Scott Soto (Journey, Trans-Siberian Orchestra) als achtergrondzang, Mark Holden (Boulevard) op saxofoon, JK Northrup (King Kobra, XYZ) en Derry Grehan (Honeymoon Suite) voor extra fretwerk. Het album is gemixt door Northrup en Ron Nevison (Heart, Survivor), met productie door Del Vecchio, Hess, Marwood, Montant en Northrup. Allemaal grote namen, die wat mij betreft de verwachtingen alvast weten op te krikken. Deze worden ingevuld met de vrolijke opener ‘Dominoes’, die je meteen uitnodigt om mee te zingen. Het aanstekelijke ritme gaat naadloos over in een prima gitaarsolo, wat het vakmanschap etaleert. Echter met de vocalen heb ik wat moeite, zeker als die de diepere regionen opzoeken. Maar dat is misschien nog een kwestie van wennen. De melodie is telkens een sterk uitgespeelde troef en ook in ‘In My Fantasy’ is dat hoorbaar. Het nummer werd geselecteerd als eerste single: https://www.youtube.com/watch?v=3aXrzqPzoI0. Het poppy ‘Thick As Thieves’ en het uitnodigende rocknummer ‘Middle Of The Night’ zorgen voor een vrolijke noot en laten je onbeschaamd mee neuriën. Voor de ballad van het album ‘End Of The Dream’ werd ook deze keer de hulp van Nashville artieste Christine Corless ingeroepen. Ze is wat later ook in ‘Time Has Left Us As Strangers’ terug te horen. ‘Welcome To My Nightmare’ is een duidelijke verwijzing naar Alice Cooper. De rustige afsluiter ‘Don’t Fall In Love With A Dreamer’ zorgt dat de schijf in schoonheid afgerond wordt. De dertien nummers verwijzen naar hun belangrijkste muzikale invloeden, waaronder Survivor, Bad English, Loverboy, Night Ranger en REO Speedwagon. Vijfenzestig minuten is veel voor een album maar om nu te zeggen welke nummers ik zou schrappen is moeilijk. Misschien was het beter om het op te splitsen in twee volumes, want het is toch moeilijk om gans die tijd gefocust te blijven. Fans van Journey, Asia, Europe of Van Halen zullen daar wellicht minder moeite mee hebben, maar zelf bleef ik iets te vaak worstelen met de vocalen. Dat zal me echter niet weerhouden als de band binnenkort ons landje zal aandoen bij de promotie van dit album tijdens een Britse tournee in augustus, waar ze ook Duitsland, Nederland en Zwitserland zullen aandoen.

Rocking Klingon (75)

Pride & Joy PJM 13477

Tracklist: 1. Dominoes 2. In My Fantasy 3. Thick as Thieves 4. End Of The Dream 5. Middle Of The Night 6. That Was Then (And This Is Now) 7. Time Has left Us As Strangers 8. Start Again 9. Ghosts Of Yesterday 10. Welcome To my Nightmare 11. The Last Summer Night 12. Tomorrow Never Comes 13. Don’t Fall In Love With A Dreamer