Olde Throne: In The Land Of Ghosts

Ze bestaan nog, bands die black metal maken waarbij elk haartje op je lichaam overeind komt te staan. Één van die bands sinds het debuutalbum ‘An Gorta Mór’ (2022) is Olde Throne. In feite is het eerder een soloproject van Harrison McKenzie die op de drums na alles voor zijn rekening neemt. McKenzie resideert in Nieuw-Zeeland maar schrijft nummers over de Keltische mythologie waarbij hij zich op het vorige album toespitste op Ierland en de grenzen met deze nieuwe worp ‘In The Land Of The Ghosts’ verlegt naar Schotland. Ander land, lichtjes ander onderwerp maar even snoeihard en niettemin aandacht voor melodie en variatie. Dat is in een notendop het verhaal van dit album. Olde Throne greep ons op het eerste album al meteen bij de keel en doet dat nog eens dunnetjes over op de nieuwe plaat. Het instrumentarium van McKenzie is bijzonder uitgebreid en divers. Het ene moment hoor je traditionele deuntjes – of eerder, daar lijkt het toch op want onze kennis van traditionele Keltische riedeltjes is niet danig uitgebreid – met het betere fluitwerk, het volgende moment spuwen de gitaren vuur geruggensteund door een artillerie aan drumwerk. De plaat knalt alle kanten uit en neemt je mee op een ziedende tocht door het ‘Land Of Ghosts’ waarbij de ijskoude krijsstem van McKenzie de rode draad vormt en ondanks de variatie zorgt voor een geheel. Olde Throne slaagt erin om een album op ons los te laten dat zowel fris van de lever klinkt als eer brengt aan de traditionele black metal uit het hoge noorden terwijl het gemaakt werd aan de andere kant van de wereld én dan ook nog eens handelt over totaal andere mythologieën. Het mag duidelijk zijn dat we meer dan een beetje onder de indruk zijn van dit naar ons gevoel ronduit magistrale werk. Het tempo is doorgaans simpelweg furieus te noemen maar Olde Throne slaagt erin om net voldoende elementen toe te voegen die het geheel spannend én afwisselend maken zonder dat het overkill dreigt te worden. Nergens hebben we het idee dat bombast om de hoek loert of dat het clichématig dreigt te worden door op berekende wijze te spelen met melodie of samples. Toevoegingen zoals het geluid van de branding van de zee of vogels ondersteunen het geheel en dragen bij tot de sfeerschepping van het album. Iedere keer weer is het verrassend speels en niettemin beklemmend en donker waar nodig. Kortom, ijzersterk album als u het ons vraagt. U moest al aan het luisteren zijn!

K.H. (95)

Naturmacht Productions NP 161

Tracklist: 1. House Of Dun 2. Skara Brae 3. Isobel 4. Cliffs Of Culzean 5. The Curse Of Alloa Tower 6. Duntulm 7. Greyfriars Kirkyard 8. Killiecrankie 9. An Torr