Walk In Darkness: Leaves Rolling in Time

Zoals jullie misschien weten is Nicoletta Rosellini niet alleen zangeres bij Kalidia, maar ook bij Walk In Darkness. En het moet gezegd dat Walk In Darkness me telkens weer in snelheid pakt. Opeens zijn ze daar met een nieuw album volledig out of the blue. In ’20 mochten we nog kennismaken met ‘On The Road To Babylon’ en ervóór hadden we ‘Welcome To The New World’ in 2018 en ‘In The Shadow Of Things’ in 2017’. Ondertussen weten we wat we mogen verwachten: namelijk het betere gothic metal werk. Uiteindelijk zou dit moeten volstaan qua info, want de naam Nicoletta Rosellini is voor mij al voldoende reden om het album aan te schaffen. Maar bij MUSIKA leggen ze nu éénmaal de lat een beetje hoger. Dus gaan we wat dieper in op wat er op het nieuwe schijfje staat. We willen nu éénmaal de boot niet missen, dus laten we ons meevoeren op ‘Ships To Atlantis’, het openingsnummer van het nieuwe album. En het beloofd een aangename tocht te worden in het gezelschap van sirene Nicoletta en de gothic / symphonic metal van Walk In Darkness. Gelukkig zitten we niet echt op een boot en varen we niet echt langs klippen, want de synthese van Nicoletta’s stem en de muziek van Walk In Darkness kan ons danig in vervoering brengen, dat we al de rest vergeten. Het gelijknamige ‘Leaves Rolling In Time’ brengt me ertoe al vroeg te concluderen dat de muziek echt wel hoogstand en uniek is. En dat Nicoletta kan zingen, behoeft ook geen betoog meer. Dit is waarlijk het niveau van een Therion of van een Swallow The Sun. Een hoge score lonkt, maar we willen zeker zijn en de eerbiedwaardige lezer geen rad voor de ogen draaien. ‘Bent By Storms And Dreams’ bevestigt al het goede. De muziek die straalt een bepaalde sfeer uit die je ook bij een band als Ofdrykkja vindt bijvoorbeeld. En Nicoletta die bewijst nog maar eens dat ze vocaal heel veel aankan. Bij ‘Get Away’ had ik aanvankelijk het gevoel dat we met een minder nummer te maken zouden hebben, maar nee hoor, tegenspartelen heeft geen zin. Ik begin echt te geloven dat Nicoletta van de Sirenen afstamt. Of is het van de Furiën, aangezien ze recentelijk ook nog in Erinyes (Antiek Grieks voor u raadde het al … de Furiën) de pannen van het dak zong naast Mizuho Lin en Justine Daaé. Ik onderga mijn lot en luister gedwee naar ‘Walk Close To Me’. Ik kijk rondom me na de zoveelste keer dat Nicoletta “Walk Close To Me’ zingt. Nee, ze is er niet. Die ‘close walking’ zal voor een andere keer zijn, maar ze zal het de volgende keer geen twee keer moeten vragen. Ik ben verkocht. Kan het nog fout gaan? Geen schijn van kans, want ‘No Oxygen In The West’ laat me ademloos achter. Het is niet anders met ‘Last Glow Of The Day’ en ‘Elizabeth’. De afsluiter is een andere versie van ‘No Oxygen In The West’ waarbij Shaman’s vocalen prominenter naar voren komen dan bij de eerdere versie. Shaman is de gitarist van de band en vormt samen met Nicoletta en bassist Monk Key de drijvende kracht achter Walk In Darkness. Het trio tekent voor een ijzersterke plaat. En mocht je denken: “ik stuur mijn kat”, mis poes, want Nicoletta is ondertussen dierenarts en weet heus wel raad met je kat. M.a.w. braaf luisteren naar deze ‘Leaves Rolling In Time’ of voordat je het weet krijg je een Furie over je. Begrepen?

Frederik Blieck (90)

Beyond The Storm Productions

Tracklist: 1. Ships To Atlantis 2. Leaves Rolling In Time 3. Bent By Storms And Dreams 4. Get Away 5. Walk Close To Me 6. No Oxygen In The West 7. The Last Glow Of Day 8. Elizabeth 9. No Oxygen In The West (Shaman Version)