Allison: They Never Come Back

Wie de bandnaam Allison nog kent, zal toch al eventjes in de muziekscène meedraaien. Na hun debuut ‘One’ uit 1993 kwam er twee jaar later nog een opvolger ‘Wonderland’, maar toen verdween de band van de radar. Beide albums hadden de neiging om de korte-termijn trend te volgen en probeerden om de mainstream te bedienen met triviale rock ballads. Na een lange hiaat zijn de Zwitsers terug met een vernieuwde line-up. Dit vertaalt zich in een compromisloos album waar de songs wat harder geworden zijn, maar ruimte gelaten werd voor blues en country invloeden. In die vernieuwde gelederen vinden we zangeres Janet La Rose, gitaristen Jonny Stutz en Robi Würgler, bassist Pierce Baltino en drummer Sean Evans. Naar mate de nummers geschreven werden, werden ze ook met een minimum van pre-productie afgewerkt, om volgens de band “de oorspronkelijke geest van de song niet te doden”. Het album werd opgenomen door Tommy Vetterli (Eluveitie, Cellar Darling, Kreator) en Claudio Cueni (Beware Of Darkness, The Temptations, Boyz II Men) in de Zwitserse New Sound Studios. Claudio was ook verantwoordelijk voor het mixen en masteren in Candyhouse East Studio. In de opener ‘The River‘ horen we hoe het gezelschap teruggrijpt terug naar hun roots van gitaar-gedreven rock ‘n’ roll, gekruid met zeldzame wat hammond orgel. Ze behouden de focus op sterke melodieën die in het aanstekelijke refrein de twijfelende luisteraar over de streep proberen te trekken. Wie zich nog niet direct gewonnen geeft, kan misschien het pittige solerend snarenwerk appreciëren. We vinden dat snuifje blues en country terug in ‘Edge Of Golden Days’, ‘Crank It Up’ en ‘Blackbird’, wat een leuke kwinkslag in luisterbeleving zorgt. Waar de rust terugkeert in de semi-ballad ‘Hang Tough’, blaast ‘Beautiful World’ net wat meer energie naar je toe. Het duistere ‘Merry-Go-Round’ ontpopt zich naar het vrolijke refrein, dat uiteindelijk voor wat verlichting geeft. Die kenmerkende rocksound zit mooi over het album gespreid, zoals in ‘Rock High’, ‘Open Water’ en het uptempo ‘Can You Hear Me’. Geen nummers die er bovenuit steken en ik werd ook niet omver geblazen, maar het album kon ik best smaken door het constant niveau over het album en de diversiteit tussen de nummers. Misschien wel één van de vele vissen in het water, maar wel eentje die een veertigtal minuten vlotjes en aangenaam zwemt.

Rocking Klingon (80)

Massacre Records

Tracklist: 1. The River 2. Edge Of Golden Days 3. Crank It Up 4. Hang Tough 5. Beautiful World 6. Blackbird 7. Merry-Go-Round 8. Rock High 9. Can You Hear Me 10. Open Water