Met dit elfde album bevestigen de Zwitserse melodieuze rockers dat ze nagenoeg elke twee jaar nieuw materiaal uitbrengen. Het bergwater heeft voor mij precies iets speciaals wat rock betreft. De vorige release, een compilatie, vormt zoals bij vele bands hierop een uitzondering. Ik kon de band nog maar één keer live bezig zien, in het voorprogramma van Axel Rudi Pell en zelfs die keer moest ik tot in de Bosuil gaan. De grondleggers, drummer Marcel Sardella en Scott Leach, die het snarenwerk en keyboard voor zijn rekening neemt, zijn samen met vocalist Steven Mageney en bassist Cris Stone trouw present. Nieuw in de gelederen is gitarist Peter Berger, die een frisse wind in de band blaast. Die nieuwe, motiverende en energieke elementen kunnen we horen gezien hij meeschreef aan veel nummers. Maar daarnaast werken er nog enkele gastmuzikanten mee. De meest opvallende zal wellicht Ronnie Romero zijn, die onder andere ook de vocalist van Lords of Black, Rainbow, The Ferrymen, Michael Schenker Group en Sunstorm is. Leuk wist-je-datje is dat de samenwerking met Ronnie gestart is op een festival in 2018. Ook Stefan Kaufmann (ex-Accept, ex-U.D.O.), Peter Östros (Jaded Heart), Johan Fahlberg (Jaded Heart) en Torsten Röhre werkten aan het album mee. De vrijgekomen tijd door de pandemie werd gretig ingevuld voor het schrijven van nieuw materiaal en daardoor kon voor de samenstelling van dit nieuwe album gekozen worden uit een dertigtal nummers. Een vrij traditionele ‘What Part Of No’ opent de schijf. Ondanks de frisse gitaarsolo vind ik deze opener iets te repetitief en te braaf. Niet dat ik nu de start gemist heb, maar van een band op dit niveau verwachtte ik dat ‘waw’-gevoel en dat kwam er bij mij niet. Het tragere ‘You Lit My Fire’ daagde me iets meer uit maar het mag allemaal iets snediger. En juist dat pittige kreeg ik dan wel in ‘Call Of The Wild’. Is het door het vocale duet met Ronnie Romero, ik weet het niet maar de Chileense vocalist gaf met zijn komst het album precies een energie injectie. Ook gastmuzikant Stefan Kaufmann lijkt een goede invloed te hebben, want in ‘I Am Rock’ geeft hij ook zo’n extra duwtje. We horen hem later nog eens in het opgewekte en intense ‘No Limits’, ‘Loins On Fire’ en het groovy ‘Sole Conviction’. Na het uptempo en melodieuze ‘Undying’ laat ‘Crysteria’ zich opmerken door een sterke melodie met ronkend snarenwerk dat door een Spartaanse cadans in stand houdt. Lekker het gaspedaal volledig indrukken, een titeltrack meer dan waardig. Het daaropvolgende ‘Make My Day’ klinkt even sprankelend en ritmisch. Het opgewekte hard rock nummer heeft al van de eerste noten een lekker groot meezing gehalte. Het grommende snarenwerk zorgt ervoor dat ‘Draw The Line’ een eigen duister kantje bevat. We worden met twee bonusnummers beloond. De eerste, ‘Crystal Heart’, werd samen met de bevriende bandleden van Jaded Heart geschreven. De bijdrages van vocalist Johan Fahlberg en gitarist Peter Östros zorgen ervoor dat het nummer tot een van de beste van het album behoort. Hun jarenlange vriendschap zou, in corona vriendelijke omstandigheden, begin dit jaar gevierd worden door Jaded Heart als speciale gast te inviteren op de geplande Crystal Ball headliner tour in 2022. Een tweede bonus zorgt voor de breekbare kant van deze Zwitsers. ‘Till You Meet Again’ wordt hierbij ondersteund door piano en orkestratie van Torsten Röhre. Een prachtige productie van dertien nummers, gemixt en gemasterd in de ROXX Studio (Solingen) door Stefan Kaufmann. Terug een schijf bomvol krachtig melodieus werk dat naast cd ook op gelimiteerde vinyl en box (met cd digipak, vlag, patch en gesigneerde kaart) te verkrijgen zal zijn. En nu hopen dat dit pareltje zijn weg naar de podia mag vinden de komende maanden …
Rocking Klingon (84)
Massacre Records
Tracklist: 1. What Part Of No 2. You Lit My Fire 3. Call Of The Wild 4. I Am Rock 5. Undying 6. Crysteria 7. Make My Day 8. No Limits 9. Draw The Line 10. Loins On Fire 11. Sole Conviction 12. Crystal Heart 13. Till You Meet Again