Ende is een Frans black metal collectief dat reeds sinds 2010 zijn duivels ontbind en die dan ook nog eens loslaat op de mensheid. Met ‘Mörnöyr, bienvenue en terre du Diable’ is de band aan zijn vijfde volwaardige album toe. Opener ‘Vepre macabre’ laat al meteen een deel van de sound horen die wij maar … macaber vinden: net alsof de poorten van de hel wagenwijd open staan en alle demonen en duivels in één lange stoet door de speakers weten naar binnen te klimmen. Van een ijzingwekkende intro gesproken. Maar de heren volharden duidelijk in de boosheid want terwijl de bloedstollend chaotische geweld verder raast, zetten beide heren – I. Luciferia (vocals, gitaar, bass, keyboards) en Thomas Njodr (drums) – daar dan extra herrie bij aan de hand van drums, bass, gitaren en kille vocalen. Nog wat extra klokkengelui komt erbij kijken om het plaatje volledig te maken en je verkrijgt een gruwelijk angstaanjagende track als ‘Les nuits d’octobre’ geserveerd. Eigenlijk is het pas met ‘Sang d’effraie’ dat je een iet of wat “normaal” black metal nummer te horen krijgt: het is bijna een verademing na de eerste twee intens beklijvende en gestoorde tracks. Ook ‘Chasse-Vent’ en ‘Jurant la peste’ vinden wij degelijke black metal tracks, maar ‘Landes obscures’ neemt ons weer mee naar demonisch en akelig gekrijs die doet denken aan de openingsfase van dit album: we krijgen er echt de kriebels van. De meer traditionele black metal sound komt opnieuw aan bod met ‘Les conjurations de l’ardente’ en ‘Mörnöyr’. Furieuze donkere en dreigende uitbarstingen waar je bakken kilte in ontwaard die men afwisselt met iets rustiger momenten. Maar om af te sluiten nemen de heren je met ‘Copula Cum Daemone’ dan toch nog eens mee naar hun demonische onderwereld. Deze drie tracks vinden wij er toch net over, maar wij zijn dan ook nog niet volledig bezeten door een of andere duistere demon. De overige zes tracks vallen beter in de smaak, maar zijn, naar onze smaak, absoluut geen toppers. Wel goed, maar niet uitmuntend dus, zodat we moeten besluiten dat ‘Mörnöyr’ van Ende enkel een blijvende indruk nalaat door de drie tracks die we minder smaken wegens te demonisch, te macaber, te chaotisch, te … weerzinwekkend vinden.
Luc Ghyselen (60)
Obscure Abhorrence Productions
Tracklist: 1. Vêpres macabres 2. Les nuits d’octobre 3. Sang d’effraie 4. Chasse-Vent 5. Jurant la peste 6. Landes obscures 7. Les conjurations de l’ardente 8. Mörnöyr 9. Copula Cum Daemone