Metal met folkinvloeden lijkt iets wat in Finland bijna met de paplepel wordt meegegeven. Het aantal bands binnen het genre zijn dan ook quasi ontelbaar. Niettemin zijn er volgens ons veel varianten op het thema en waar de ene band bijna een folkband is met hier en daar een vleugje metal, heb je er ook waar het precies andersom is. Elvenscroll behoort tot de categorie die metal speelt met pagan en folk-invloeden. De band bestaat reeds sinds 2006 maar brengt nu pas met ‘Never To Be Mourned’ een eerste ep op de markt. Het moet gezegd dat de band in al die jaren zeker niet steeds actief is geweest én dat er ook meerdere wijzigingen in de line-up zijn geweest. Het heeft tot 2017 geduurd vooraleer de band zijn huidige zevenkoppige bezetting bereikte met onder meer huidig zanger Jussi Kangasharju. Van de oorspronkelijke leden blijven enkel gitarist Janne Karppinen en keyboardspeler Ismo Honkanen over. Wat ons opvalt vanaf de eerste luisterbeurt van Elvenscroll is het bijzonder volle geluid van de band. Op zich niet zo verwonderlijk met zeven leden maar waar dit met een band zoals bijvoorbeeld Korpiklaani leidt tot een grote invloed van folkelementen, is dit bij Elvenscroll veel subtieler te noemen. We vermoeden dat de aard van de instrumenten hier toch een wezenlijk verschil uitmaakt. Elvenscroll voegt bijvoorbeeld cello toe maar nergens heb je het idee dat dit instrument de boventoon voert. We menen dat de muziek bij Elvenscroll toch voornamelijk gericht is op de gitaarlijnen en dat de rest voornamelijk ter ondersteuning daarvan komt. Één en ander resulteert in een plaat die gekenmerkt wordt door stevig maar melodieus gitaarwerk met een hese, rauwe zang en dan een arsenaal aan speelse invloeden. Keyboards, backing vocals, cello, alles zorgt voor een heel erg afwisselend en vol geluid terwijl het toch steevast stevige metal blijft. Het tempo ligt hoog en is vanaf de eerste noot meeslepend én opzwepend. Enige uitzondering en rustpunt wordt gevormd door ‘Kaiku Tulevan Sodan’, een instrumentaal intermezzo van twee en een halve minuut waarbij de cello een prominente rol vervult. Het daaropvolgende nummer ‘Wild Hunt’ heeft als afsluiter zijn naam niet gestolen. Het tempo ligt hier zo mogelijk nóg hoger dan op de rest van de plaat. Links met andere bands binnen het genre zijn bijna even voor de hand liggend als gevaarlijk maar toch denken we bij Elvenscroll eerder aan vroegere Ensiferum en Moonsorrow dan aan Korpiklaani aangezien bij deze laatste zowel het folkgehalte als het frivolere veel meer spelen. Elvenscroll klinkt veel serieuzer en rauwer maar weet grandioos te overtuigen door zeer sterk uitgebouwde melodieën en krachtige riffs. Zéér knap debuut dat wat ons betreft snel opvolging mag krijgen.

K.H. (88)

Inverse Records

Tracklist: 1. Relics 2. Return To Valhalla 3. Statue Of Goddess 4. Wayfarer’s Mourning 5. Kaiku Tulevan Sodan 6. Wild Hunt