Van melodieuze progressive rock / metal wordt ik altijd vrolijk en goedgemutst, tenminste als deze van behoorlijk niveau is. Dit is zeker het geval met ‘And The Beauty They Percieve’, het negende album van deze Australische progband nummer een, opgericht in 1993. Deze band kent zeker het klappen van de (prog) zweep. Al van bij
Hou je van traditional heavy metal / power metal? Dan zit je goed bij het Finse zestal van Mysterizer. Dit gezelschap ging van start als cover band, maar koos er uiteindelijk voor om eigen nummers te brengen. Na de ep ‘Tales From the Mystery Days’ (2018) en het full-album ‘Invisible Enemy’ (2019) is dit het
Met ‘La Société Satanique des Poètes Morts’ is het Braziliaanse Le Chant Noir aan zijn tweede full-album toe nadat men eerder, meer bepaald in 2017, ‘Ars Arcanvm Vodum’ op de wereld losliet. Het drietal dat Le Chant Noir uitmaakt zijn, zeker in Brazilië niet echt onbekenden daar de drie heren – Leonardo D. Pagani (gitaar,
Het Canadese Hrom – wat in Slovaaks of het Tsjechisch zoveel zou betekenen als “Donder” – komt eraan met een vinyl versie van hun meest recente full-album ‘Legends Of Powerheart: Part II’, een album dat in 2020 door het Hoove Child Records-label op de markt werd gebracht. Het vijftal brengt een mix van power metal
Wilder is de band gevormd door het duo Stephen Ramos (zang en gitaar) en Nick Sturz (drum) uit Long Beach (Californië) die reeds tien jaar lang samen muziek maken. Nu brengen ze onder de naam Wilder een eerste ep uit met ‘Bad Bad Luck’. De heren vallen onder de noemer “indie-rock” maar dat is eigenlijk
Between The Buried And Me (vaak afgekort tot BTBAM) is een progressieve metalband uit Raleigh, North Carolina. Dit Amerikaans gezelschap heeft inmiddels een carrière van ruim twintig jaar achter de rug en is met ‘Colors II’ toe aan een tiende studio-album. De heren zijn nooit vies geweest van eigenzinnige, ronduit vreemde paden of zijweggetjes dus
Het Franse Destinity heeft er al een lange muzikale carrière op zitten. Men ging immers in 1996 van start als black metal ensemble. Langzaam aan veranderde de sound richting symphonic black en death metal om uiteindelijk te evolueren naar een mix van death metal en thrash metal. Na acht full-albums, en tal van veranderingen in
Liefhebbers van uiterst rauwe en ruwe black metal kennen ongetwijfeld het Finse Azazel, een band die in 1992 werd opgestart en met Lord Satanachia (vocals) nog één overblijver van de originele line-up kent. Op dit derde full-album – je kan de heren alvast niet beschuldigen van een over productiviteit – krijgt hij de steun van
Het Canadese Uriel zorgt voor een re-release van hun meest recente album ‘Multiverse’, een album dat in 2019 voor het eerst op de markt kwam, maar door de corona pandemie vindt de band dat het album niet echt de kansen kreeg die het verdient. Wij, van MUSIKA, sprongen toen op de kar, maar willen het
Van een indrukwekkende release gesproken. Maar liefst een verzameling van achtendertig nummers voor meer dan twee en half uur monumentale, epische metal. Even de juiste sfeer zetten: we schrijven het jaar 1066 en zitten ten midden de laatste beslissende slag van de Vikingen in Stamford Bridge (Engeland). Krijgers vechten een doodsstrijd uit op een terrein
