We hebben de indruk dat de nieuwe bands nog steeds als paddenstoelen uit de grond schieten. Vandaag maken we zo kennis met Opia, een internationaal gezelschap dat in 2022 werd gevormd en nu een eerste full-album aan het publiek voorstelt. ‘I Welcome Tee, Eternal Sleep’ is een acht tracks tellend album geworden dat ons vanaf de erg korte opener weet te boeien. Het gezelschap – Phoenix Griffiths (gitaar), Dan Tregenna (gitaar), Jorge Afonso Rodríguez (keyboards), Tereza Rohelova (vocals) en Richard Rees (bass) – teert hier op muzikale ideeën van vooral Phoenix Griffiths, die voor het leeuwenaandeel van de nummers instaat, en van Jorge Afonso Rodriguez. Het tweetal kreeg voor teksten dan weer vooral steun en hulp van Dan Tregenna. Opia staat voor een mooie blend van vooral doom en gothic, maar laat ook wat black metal en rock in hun sound weerklinken. Dat men het in de teksten heeft over de dood, het verlies van dierbaren, woede en pijn, maar ook wat occultisme, is zeker niet zo vreemd als je de mix aan muzikale stijlen bekijkt. Het levert best wel mooi opgebouwde nummers op, zeker als we de opener buiten beschouwing laten, krijgen we immers heel wat variatie in tempo, ritme, kracht en dreiging te horen. Toch lijkt ons de stem van Tereza Rohelova de grootste troefkaart te zijn voor dit Opia. De dame in kwestie beschikt over een mooie stemtimbre en komt uitstekend uit de hoek als ze clean zingt, maar kan ons ook bekoren met haar diepe grunts. Compleet overdonderd zijn we echter niet door deze ‘I Welcome Thee, Eternal Sleep’, maar als debuutalbum is dit wel eentje dat er staat. Het opent een pak perspectieven voor de toekomst, want we denken dat we het beste van deze band nog niet gehoord hebben.

Luc Ghyselen (83)

Hammerheart Records HHR 2025-18

Tracklist:

1. These Pristine Memories 2. On Death’s Door Part I 3. Man Proposes, God Disposes 4. The Fade 5. The Eye 6. Days Gone By 7. Silence 8. On Death’s Door Part II