Heilung, The Hu, Alcest @ Stadsweide, Maastricht, Nederland.

“Anda Fardha” of “Heilung Day”: Van Franse dromerijen tot Mongoolse furie en tribale trance.

*Foto’s: Alcest*

De weide is al aardig volgelopen wanneer Alcest het podium op stapt. De eerste tonen van deze Franse post black metal band waaien zachtjes over het terrein, terwijl de zon — tegen alle verwachtingen in — dapper van zich laat zien. Regen was voorspeld, maar voorlopig blijven we gespaard. Alcest brengt een rustgevende maar doordringende sound, waarbij de diepe bas en drums haast je borstkas doen trillen. De vocals zijn wat ondergesneeuwd, maar dat lijkt niemand echt te deren. Het publiek wiegt rustig mee, bijna alsof ze in een collectieve dagdroom vertoeven. Wat opvalt: sommigen in het publiek zijn gehuld in bontjassen en pelshoeden, alsof ze zo uit het hoge noorden zijn afgezakt. Een voorproefje op wat komen gaat, vermoed ik.

*Foto’s: The Hu*

Dan komt The Hu, en dat is meteen een heel ander paar mouwen. Acht energieke muzikanten uit Mongolië die het podium volledig inpalmen. Wat een présence! Je verstaat er misschien geen woord van, maar dat doet er totaal niet toe — hun mix van traditionele Mongoolse muziek met stevige metal grijpt je vast. Hoogtepunt van de set: hun eigenzinnige cover van ‘The Trooper’ van Iron Maiden. Niet zomaar een gimmick, maar een ijzersterke bewerking die recht in je gezicht knalt. Het is de eerste keer dat ik ze zie, maar zeker niet de laatste. Ze staan binnenkort op Graspop, en ik zal er zijn.

*Foto’s: Heilung*

Na The Hu is het tijd voor een lange pauze: een dik uur change-over, nodig om het podium om te bouwen tot een soort sjamanistisch oerbos. Maar het wachten loont, want wanneer Heilung begint, verandert de hele sfeer. Geen gitaren, geen klassieke songstructuren, maar een ritueel dat je tot in je kern raakt. Percussie die je botten laat meetrillen, stemmen die je hypnotiseren, en visuals die je helemaal meezuigen. Het publiek staat tot aan het podium geplakt, sommigen lijken wel in trance. Wat Heilung brengt, is moeilijk te omschrijven — het is geen concert, het is een ervaring. Eén die blijft hangen.

Conclusie: “Heilung Day” was geen doorsnee festivaldag, maar een muzikale reis doorheen werelden, culturen en sferen. Drie totaal verschillende bands die elk op hun manier wisten te raken. Van Franse dromerijen, over Mongoolse oorlogsgezangen tot een diepe spirituele beleving. Dit smaakt naar meer.

Tekst en Foto’s: Peter Vangelder.