Goera Rock Metalfest @ Scoutsterrein Mol-Sluis.

Om in de wildgroei aan het festivals in ons land die ene uitzonderlijke parel te vinden, is het soms zoeken naar een speld in een hooiberg. Letterlijk zelfs. Want mooi verstopt in de bossen van Mol gaat al enkele jaren het klein en super gezellige festival Goera Rock Metalfest door. Op de affiche allemaal Belgische band, die één voor één bewijzen wat voor een uitzonderlijke talenten hier rondlopen in ons kleine landje. Opvallende vaststelling naderhand, het leek alsof de geest van niemand minder dan Lemmy en Motörhead de gehele dag en avond over de weide waaide. Gewoonweg, puur, rock-’n-roll zonder te veel fransjes, energie in overschot en knallen tot het dak er meermaals afgaat… op diezelfde wijze zoals Lemmy dat ook deed bleek de rode draad doorheen deze boeiende dag vertoeven in de diepste bossen van Mol.

*Foto’s: Unravel*

Openingsact zijn op een festival is altijd een moeilijke taak. Op een zonovergoten dag wanneer mensen de schaduw aan de bar gaan opzoeken en nog niet veel volk is komen opdagen moeten openen is het zelfs compleet waanzin. Unravel liet dit niet aan hun hart komen en spelen hun set alsof ze stonden te spelen voor honderden enthousiastelingen in de pit. Ijzersterke riffs, verpletterende drums gecombineerd met een vocale engelenstem en een weerbarstige tegenhanger, zorgen voor een gevarieerde eerste mokerslag in het gezicht. Emoties en energiebommen vlogen in een razend snel tempo over de hoofden heen. De aanwezigen stonden lekker te headbangen, en de band ontving gemeend applaus maar in die omstandigheden is het gewoonweg onmogelijk om dat dak er compleet af te krijgen. Unravel heeft in Mol zeker wat zieltjes bij gewonnen, dat hoorden we aan de reacties achteraf. De onze hoefden ze al niet meer te veroveren, we waren zelfs speciaal voor hen wat vroeger afgereisd naar het verre Mol, en op Goera Rock Metalfest bevestigden ze dan ook waarom we fan zijn van het eerste uur .. en dat ook zullen blijven voor altijd…

*Foto’s: Crownless King*

Hoe divers het aanbod is op Goera Rock Metalfest wel is bewijst de daarop volgende Crownless King die op wat meer publieke belangstelling kon rekenen. Crownless King, eind ’22 opgericht door Pepijn Luyten, is een metalcore vijftal dat melodie combineert met rake breakdowns en elk lid brengt zijn eigen muzikale invloed mee, afkomstig van hun eigen kostbare en nog steeds actieve projecten. Op hun verpletterend metalcore gerelateerde set, kun je gewoonweg niet stil staan. De ervaring in het vak combineren de heren met een verbluffende grauwheid, riffs die door je vege lijf klieven als botte bijlen vormen een rode draad. Komt daarbij dat een bulderende stem uit de duisternis, je ziel uiteindelijk compleet verbrijzeld. In een razendsnel tempo doet Crownless King de gensters naar alle hoeken van de wei vliegen. Een mosh of andere pit? Daar was het nog te vroeg voor, het publiek genoot eerder ingetogen maar duidelijk geamuseerd van wat ze te zien en horen kregen. Crownless King deed de grond een eerste keer daveren op zijn grondvesten in de bossen van Mol. Het zou niet de laatste keer zijn.

*Foto’s: Axident*

Binnen het thrash gerelateerde genre hebben we ondertussen al een beetje alles gezien en gehoord. Of het nu thrash uit ons land is, Amerika of Duitsland, om ons nog compleet van de sokken te blazen moet je wel uit heel speciaal hout gesneden zijn. Het uit Antwerpen afkomstige Axident, ontstaan in 2022, ontpopte zich op Goera Rock Metalfest tot “de ontdekking van de dag”. Door middel van riffs die snijden als een scheermesje, oorverdovende en gevarieerde drum salvo’s en een frontman die zijn stem schor schreeuwt tot niemand meer stil staat, verlegt Axident meerdere grenzen. Verbluffend hoe de heren op technisch heel hoog niveau staan te soleren, maar ook hoe ze dit kruiden met die pittige saus aan speelsheid waardoor dat dak er gewoonweg moet afvliegen. Was het publiek bij de eerste twee bands nog rustig, dan kreeg Axident eindelijk wat beweging vooraan. In het voetspoor van internationale grootheden binnen de scene maar Belgische thrash parels als Objector en Evil Invaders, om maar twee voorbeelden te geven, moet deze band totaal niet onderdoen voor die grotere namen binnen de scene. Kortom: met hun debuut ‘Endless Devastation’ zette Axident zichzelf stevig op de kaart van de betere thrash bands in de Lage Landen. Ook live zetten ze dit in Mol uitgebreid in de verf.

*Foto’s: Becoming A.D.*

Publiekstrekker van de dag bleek naderhand Fatal Move maar als een band de lont aan het vuur stak om de “HC” bom alvast te laten ontploffen? Dan was het Becoming A.D. wel. Becoming A.D. is een crossoverband die verschillende stijlen combineert met harde breaks en smakelijke trash metal riffs. Na een paar line-up wissels, perikelen over de band naam en andere obstakels op hun weg is Becoming A.D. eindelijk uitgegroeid tot een robuuste, standvastige formatie, die lekkere “in your face” metalcore aflevert waar we prompt blij van worden. Hun nieuwe release, de ep ‘Shattered Hope’, is het levende bewijs dat nooit opgeven loont. Met een niet aflatende werklust, knallen de heren ook op het podium alle heilige huisjes omver. Al gauw ontstaan enkele pits, en bleek de band de eerste te zijn die echt beweging kreeg in het publiek. De band voelde wel aan dat ze hun publiek gemakkelijk uit hun hand konden doen eten, maar dat was geen teken om op de lauweren te gaan rusten. De niet te stoppen rollercoaster dendert onverminderd door, tot haast niemand meer stil staat en het dak er compleet afvliegt. Ontdekking nummer twee? Zeker en vast, want binnen die “HC” scene bewijst Becoming A.D. op dat uurtje tijd, uit een wel heel bijzonder hout gesneden te zijn.

*Foto’s: Stung*

Stung is een thrash / hardcore / crossover / metal band bestaande uit ex-bandleden van o.a. Leave Scars, Soultaker and Meantime en timmert sinds 2022 aan de weg. Met die mix van hardcore, thrash metal en crossover spreken ze een heel ruim publiek aan. Op Goera Rock Metalfest komt de technische verfijnde kant vaak boven drijven, maar gelukkig blijft ook de speelsheid overeind staan. De heren etaleren dan ook een zelden geziene virtuositeit, die als een splijtbom je hersenpan verbrijzeld. Die muur van riffs blijven bovendien lekker aan je ribben kleven, waardoor stil staan onmogelijk wordt. Een echte mosh pit zit er wellicht nog niet direct in, maar harten veroveren van alle aanwezigen lukt met deze aanpak dan weer wel. Wat een klankenspectrum en wat een muzikale wervelstorm creëren Stung toch. Met hun opwindende, krachtige, gevarieerde aanpak veroveren ze vele harten en ook ons trokken ze door deze aanpak compleet over de streep.

*Foto’s: Fatal Move*

We schreven het al, de publiekstrekker van de dag bleek toch Fatal Move. Niet zo verwonderlijk, deze band zorgt voor het ultieme HC gerelateerde feest, waarbij geen doorkomen mogelijk is. Fatal Move, afkomstig uit Merksem (Antwerpen), begon in 2009 en stond vanaf het begin bekend om zijn snoeiharde hardcore en gepassioneerde zang. “Fatal Move staat voor keiharde hardcore met teksten over wat hen boos maakt in deze soms fucked up wereld. Ze brengen hun muziek met passie en een energieke performance op het podium.”, staat te lezen op hun vi.be pagina, en dat is niet uit de lucht gegrepen. Vanaf de eerste minuut grijpt de band iedereen bij de strot, en dat zorgt voor enkele stage divers en een moshpit links en rechts. Fatal Move gaat over de hele lijn tekeer als een volslagen losgeslagen bulldozer die alles om zich heen verpletterd. Niet alleen muzikaal, ook wat publiek entertainen betreft soleert deze band op ongewoon hoog niveau. Zanger Ziggy ging als een wildeman tekeer, en de gitarist ging het publiek zelfs letterlijk op zoeken. De ongeziene ravage die achterbleef na deze wervelstorm, bewees dat Fatal Move in zijn opzet was geslaagd, Meer nog, Fatal Move vormde uiteindelijk de ultieme kers op de taart van een broeiende dag / avond en deed de Molse bossen nog één keer op de grondvesten daveren..

*Foto’s: Flight 666*

Voor wie er nog niet genoeg van kreeg, was er nog een Iron Maiden tribute band: Flight 666. Iets later gestart dan gepland bouwde de band een ondoordringbare geluidsmuur op, net zoals hun voorbeelden dat kunnen doen. Vocaal vielen ze echter een beetje door de mand. Nu, de stem van Bruce Dickinson is uiteraard heel uniek binnen de scene. Weinigen, buiten een icoon als Dio, kunnen zo vermorzelend uithalen als hij. Aan die hoge verwachtingen kon Flight 666 naar onze mening helaas niet voldoen. Maar, tonnen speelplezier etaleren en vuurpijlen afschieten richting de buikstreek, al dan niet door bekende kleppers en mindere Iron Maiden parels? Dat dat deden de heren, ook op zang, dan weer wel. Waardoor we toch niet compleet op onze honger bleven zitten, en zo konden de heren Goera Rock Metalfest met een knal afsluiten.

Met dank aan Stijn Nijs en het complete team bij Goera Rock MetalFest.

Tekst: Erik van Damme.

Foto’s: Peter Vangelder.