TribFest @ Trax, Roeselare.

Het wordt een traditie om ergens in de laatste stuiptrekkingen van het jaar nog eens een tribute festival te beleven. Ook dit jaar staat TribFest al maanden in de agenda, gezien de knappe line-up die terug voorgeschoteld werd. Gelukkig zaten er voor mij ook enkele onbekenden in, wat de uitgelezen kans was om die bands te leren kennen. Plaats van het gebeuren was Trax te Roeselare, een vlot bereikbare locatie, een gegeven dat voor mij meer en meer een rol begint te spelen omdat ik niet opgefokt door de uren fileleed aan het optreden wil beginnen.

*Foto’s: The Rawönes*

Om 18u30 openden de Belgische The Rawönes het podium. De punk rock sound zorgden dat het opkomende publiek met een pak energie verwelkomd werd. Beetje eigenaardig dat bovenaan hun setlist “03/06/2023 Gierle” stond. De selectie bestond grotendeels uit snelle nummers die energetisch klonken. Bij de intensiteit op podium en de interactie met het publiek was er nog ruimte voor verbetering, maar dat nam niet weg dat we goed opgewarmd waren.

*Foto’s: Californicated*

Het Nederlandse Californicated brachten een mix vormt van alternative rock, funk rock en metal, die we van bij The Red Hot Chili Peppers kennen. Voor de gelegenheid mocht het gezelschap de camper van moederlief lenen om naar Roeselare af te zakken, maar dit was niet het enige feit dat we na hun passage onthouden. We zagen een energieke band die er alles aan deden om indruk te maken. We werden naast een vlotte show getrakteerd op een ontbloot bovenlijf en meerdere jumps. Een resem hits passeerden de revue, maar ze reserveerden ‘Californicated’ als apotheose.

*Foto’s: In Your Honor*

Ik herinner me In Your Honor, een Foo Fighters tribute band, nog van een eerdere passage, dit nog voor ze op Graspop mochten spelen. De zanger had roots in het dichtbije Poperinge en dat zorgt sowieso al voor een connectie. De energiemeter werd nog wat opgetrokken en een mix van alternative rock, post grunge en hard rock vulde de zaal. Bij de opener zag je in het publiek menige keren een spontane glimlach verschijnen en het daarbij horende “dat is hier dik in orde”-hoofdknikje was tof om te zien. Ondanks een keel- en oorontsteking wou de zanger geen forfait geven. Integendeel, die extra grain in zijn stem namen we er graag bij. Het is soms raar dat deze band nog maar tien jaar bestaat, want hun niveau was indrukwekkend. Ze brachten ‘These Days’ als eerbetoon aan de gestorven drummer. Plots kwam Murphy om de hoek en toen de gitarist wou soleren, liet uitgerekend daar de technische kant het afweten. Er werd wat geïnspireerd en ondanks alles bleef het publiek geboeid. Met ‘The Pretender’ werd afgesloten, het publiek zag een wervelende band op het podium!

*Foto’s: Musest*

Afsluiter van de eerste avond was het Nederlandse Musest, tribute band van Muse. Deze Nederlandse band timmert al meer dan vijftien jaar aan hun act en gaan daar vrij ver in. Muse is niet echt mijn genre en daarmee dat ik hun nummers ook moest ontdekken. De hits herken je natuurlijk wel, maar het viel op dat velen ook de andere nummers konden meezingen. Met een wereld van speciale geluiden, een knappe lichtshow en een hoog gehalte van muzikale vaardigheden sloten ze een geweldige avond af.

Met dank aan Frederik en het complete TribFest-team.

Tekst: Grietje Slembrouck.

Foto’s: Andy Maelstaf.