In 2015 kwamen drie muzikanten in het Deense Køge samen om onder de naam Mosaik wat demo’s te gaan maken. Uiteindelijk ambieerde het drietal wel een muzikale carrière, werd de naam gewijzigd tot Hollow Hour en maakte men, met toevoeging van een vierde bandlid compleet uitgewerkte nummers. Tijdens de lockdown periode werd aan de nummers extra geschaafd, terwijl de laatste puntjes op de i werden gezet middels het uitbrengen van een aantal singles in 2022. Nu is Hollow Hour er met een eerste full-album. ‘Till The Grey Skies Are Gone’ werd geproducet door Claudio Andersen en Nicklas Sonne, terwijl Chris Kreutzfeldt instond voor mixing en masering. Liefhebbers van progressive metal kunnen dit werkstuk nu aan de collectie toevoegen, want de tien tracks op dit debuut zijn stuk voor stuk van goede kwaliteit. De nummers worden goed opgebouwd en kennen heel wat wendingen in tempo’s en ritmes. Precies zoals de grote “encyclopedie progressive metal” het allemaal voorziet. Voeg daar krachtige en mooie gitaarlijnen, stevige drumpatronen en vooral een heel sterke cleane stem aan toe en je hebt alles in huis om liefhebbers van het (sub)genre een plezier te gaan doen. Het enige wat sommige van die die hard fanaten zullen opmerken, is misschien het feit dat de nummers toch vrij toegankelijk klinken en een eerder korte duurtijd hebben. Wij stellen daar tegenover dat het nummer helemaal niet verveelt, dat er voldoende technische hoogstandjes te horen zijn en dat een band als Asia ook hoog scoorde met kortere nummers. Asia is ook de naam van de band die ons het meest door het hoofd schiet terwijl deze ‘Till The Grey Skies Are Gone’ zijn rondjes draait. Nee, op het niveau van deze kleppers zit de band nog niet, de nummers zijn ook minder hit gevoelig en klinken in onze oren iets krachtiger, maar met nog wat extra ervaring achter de kiezen, zien we dit Hollow Hour wel evolueren tot een stevige kracht in het (sub)genre. Met andere woorden: Hollow Hour levert met dit debuutalbum een heel knap visitekaartje af dat een heel pak liefhebbers van het (sub)genre moet kunnen bekoren.
Luc Ghyselen (88)
Independent Release
Tracklist: 1. I Am No God 2. I Got the Knife 3. Cipher 4. Deafening 5. Ember 6. The Canyon 7. Summer Sun 8. Gemini 9. The Mirage 10. Neon