Horna: Kuoleman kirjo

Het Finse Horna betekent zoveel als peilloze diepte, afgrond of ook nog hel. Als je als band zo’n naam verkiest, dan weet elke muziekfanaat al een beetje waar dit op uitdraait. En inderdaad Horna staat voor black metal met teksten die onderwerpen als satanisme, paganisme, occultisme en / of duisternis bevatten. Ook allemaal onderwerpen die tal van black metal bands aansnijden. Horna werd in 1993 opgestart als Shadowed, maar koos al vlug voor een nieuwe naam die de band geen windeieren legde. Dat wordt bewezen door een toch wel indrukwekkende discografie bestaande uit twee demo’s, negentien splits, elf ep’s en negen full-albums. Dat er dan ook nog wat live werk en een vijftal compilaties bestaan laten we even terzijde. Met ‘Kuoleman kirjo’ is de band dus aan zijn tiende full-album toe. Het vijftal dat tegenwoordig de dienst uitmaakt – oprichter Shatraug (gitaar, backing vocals), Infection (gitaar), Spellgoth (vocals), LRH (drums) en VnoM (bass) – heeft geen studieronde of intro nodig om je meteen bij de les te houden. De heren openen meteen heel furieus en gedreven en sleuren je mee in hun kijk op een gitzwarte duisternis waarin het al bij al aangenaam toeven is. Althans als je liefhebber bent van kil en dreigend muzikaal geweld dat overduidelijk het zonlicht schuwt. Voor vernieuwingen binnen het (sub)genre ben je bij Horna aan het verkeerde adres. Zoals eerder gemeld openen de heren hier uiterst gedreven en energiek en eigenlijk lossen ze het gaspedaal nergens, onderwijl hun duistere gedachten in het rond spuwend. Dertien tracks krijg je van het vijftal aangeboden – het ene iets dreigender dan het andere, het andere iets donkerder dan het ene – die weinig ruimte voor variatie herbergen. Meteen het grootste manco, naar onze smaak, bij dit album: het lijkt alsof je naar één lang uitgesponnen nummer luistert van om en bij de zeventig minuten. Dat heeft zo zijn voor– en nadelen. Het voordeel is een eenvoudig iets: je kan naar hartenlust headbangen zonder op of om te moeten kijken. Het nadeel is dan weer dat je bijna niet weet of je aan het begin, het midden of het einde van het album zit. Wij malen er niet echt om en laten ons volledig meesleuren in het duistere verhaal van Horna. Na afloop van het album heb je even genoeg van black metal, maar je betrapt er jezelf op dat je na nog geen tien minuten alweer verlangt naar zo’n duister en dreigend rondje zwartgeblakerd geweld. Van Horna? Ja, waarom niet.

Luc Ghyselen (80)

W.T.C. Productions W.T.C. 200

Tracklist: 1. Saatanan viha 2. Elegia 3. Uneton 4. Sydänkuoro 5. Elävänä, kuolleena 6. Kärsimysten katedraali 7. Haudattujen tähtien yönä 8. Rakas kuu 9. Unohtumaton 10. Mustat vuodet 11. Pyhä kuolema 12. Veriuhri 13. Ota minut vastaan