Oceans Of Slumber: Oceans Of Slumber

Het vierde album van het Amerikaanse progressieve metal gezelschap Oceans Of Slumber is een feit. Dit is het derde album met de ongeëvenaarde Cammie Gilbert op zang. Alleen al Cammie’s zang maakt Oceans Of Slumber uniek in het metal genre. Maar verder is de stijl van de band geheel de hunne. Noem het een mix van progressieve metal met death en black invloeden, dan nog dek je maar een deel van de lading. Het nieuwe gelijknamige album ligt in het verlengde van voorganger ‘The Banished Heart’ en debuut ‘Winter’, maar heeft een volledig eigen identiteit. ‘Winter’ was meer een uitmuntende blauwdruk van wat zou komen. ‘The Banished Heart’ was het resultaat van een band die tot volle rijpheid was gekomen, maar haar wilde haren nog niet verloren was. Dit album is het chef d’oeuvre van een band die heel goed wist wat ze wou componeren. Alleen is het voor de leek moeilijk om onmiddellijk vat te krijgen op de nummers. Ze zitten razend knap in elkaar, maar laten zich niet onmiddellijk doorgronden. Na enkele luisterbeurten heb ik nog steeds het gevoel dat ik geen vat heb op de songstructuren, laat staan op het geheel van het album. Het voelt een beetje zoals het aanleren van een vak. Geleidelijk aan krijg je meer en meer vat op het geheel, maar je moet er verdomd iets voor doen. Net daarom ga ik slechts een tip van de sluier oplichten en de ontdekking van dit album geheel en al voor rekening van de lezer laten. Alleen het laatste nummer, ‘Wolf Moon’, springt er uit, omdat het een cover is van Type O Negative en dus compositorisch niet toe te schrijven is aan het genie dat Dobber Beverly is samen met zijn muze Cammie. Wat Dobber, Cammie en co uit hun mouw schudden is van het hoogste niveau dat je in metal vindt. Geen wonder dus dat meneer Lucassen geen seconde getwijfeld heeft om Cammie een belangrijke rol te geven in zijn nieuwste meesterwerk, ‘Transitus’. Naast ‘Wolf Moon’ krijg je dus elf eigen nummers, waaronder twee instrumentale nummers en waarvan er reeds vier als digitale single uitgebracht werden. Je kan je dus zonder het album reeds aan te kopen een vrij goed beeld vormen van hoe deze band klinkt door alvast te checken op YouTube of andere sites. Ik vraag me alleen af hoe lang het zal duren voor deze band volledig aanvaard zal zijn door het metal publiek. De lat ligt natuurlijk hoog, maar als bands als Ayreon of Avantasia populair kunnen worden dan kan Oceans Of Slumber dit zeker ook. Deze band verdient het om zeer groot te worden. Een bemerking: het is me niet duidelijk waarom ze hun schitterende cover van ‘Strange Fruit’ niet toevoegen als bonus nummer aan dit album. Eenenzeventig minuten muziek is misschien al vrij lang. Anderzijds had ik niet afkerig geweest van een extra vijf schitterende minuten muziek. Nu maar hopen dat we de band live asap aan het werk kunnen zien. Deze band is een meerwaarde op elk podium. Oceans Of Slumber is dé max.

Frederik Blieck (95)

Century Media

Tracklist: 1. Soundtrack To My Last Day 2. Pray For Fire 3. A Return To The Earth Below 4. Imperfect Divinity 5. The Adorned Fathomless Creation 6. To The Sea (A Tolling Of The Bells) 7. The Colors Of Grace 8. I Mourn These Yellow Leaves 9. September (Those Who Come Before) 10. Total Failure Apparatus 11. The Red Flower 12. Wolf Moon