Dawn Of A Dark Age: La Tavola Osca

Alhoewel ondergetekende al heel wat jaartjes als reviewer actief is, is het Italiaanse Dawn Of A Dark Age toch een nobele onbekende: nogmaals een bewijs dat alles kennen een onmogelijke opgave is. Nochtans zorgde mastermind Vittorio Sabelli tussen 2014 en 2017 voor maar liefst vijf full-albums in een reeks die hij ‘The Six Elements’ titelde. Daarna bleef het merkwaardig stil rond Dawn Of A Dark Age. Tot nu dus. Met ‘La Tavola Osca’ wordt het zesde full-album van dit project voorgesteld. Twee heel lang uitgesponnen nummers – ‘La Tavola Osca (I Atto) duurt meer dan drieëntwintig minuten, terwijl ‘La Tavola Osca (II Atto)’ het met iets meer dan zeventien minuten moet stellen – probeert Vittorio (alle instrumenten, gesproken tekst) je met wat extra vocale steun te boeien. Die extra vocale krachten zijn Emanuele Prandoni (vocals), Sparda (koor) en Antonia Gust (extra vocals). ‘La Tavola Osca’ zet de sage van de Samnieten in de verf. Dit volk uit het Zuidelijk deel van de Appenijnen vocht wrede oorlogen uit met de Romeinen tussen zowat 343 voor Christus en 209 voor Christus. De verhaalstem is in het Italiaans en als je daar geen snars van begrijpt, is de pret al voor meer dan de helft gedrukt. Als het stem timbre je dan ook nog niet bevalt, zakt de beleving nog wat dieper. Daar kunnen de mooi opgebouwde songs weinig aan verhelpen. Die zorgen voor een mix van rustige fragmenten, waar Vittorio in vertelt, stevige en furieuze black metal stukken, én fragmenten waar zijn klassieke scholing de bovenhand nemen. Dat dan ook een klarinet met het leeuwenaandeel van de spotlights gaat lopen is op zijn zachtst gezegd toch merkwaardig als je in het vakje atmospheric black metal wil geduwd worden. Zelf hou ik bij experimentele muziek waar je black metal fragmenten in terug vindt. Maar die zijn niet van die orde dat ze het niveau van het album doen stijgen naar immense hoogtes. Nee, ‘La Tavola Osca’ is niet echt aan ondergetekende besteedt en naar alle waarschijnlijkheid – eerlijk ken ik de overige albums niet – zal ook de rest van de discografie van Dawn Of A Dark Age niet in mijn collectie terecht komen. Alhoewel ik open sta voor vele genres en vind dat er mag geëxperimenteerd worden met allerhande instrumenten in gelijk welk (sub)genre, vind ik de klarinet niet echt een meerwaarde hebben in dit (sub)genre wegens te melancholisch. Tja, iedereen zijn smaak zeker?

Luc Ghyselen (50)

Antiq Records

Tracklist: 1. La Tavola Osca (I Atto) 2. La Tavola Osca (II Atto)