Met ‘Prokopton’ komt het Franse Aephanemer eraan met zijn tweede full-album. ‘Momento Mori’ (2016) ontsnapte aan onze aandacht en na het horen van deze ‘Prokopton’ vinden we dit heel jammer. Aephanemer zorgt voor melodic death metal, maar ook invloeden uit folk, black metal en symphonic metal kruiden de sound van dit viertal. Het titelnummer opent strak en krachtig, maar ook heel melodieus. De stevige grunts en growls van vocaliste / gitariste Marion Bascoul zorgne voor de perfecte muzikale match. ‘The Sovereign’ opent wat mysterieus, maar knoopt al hele vlug aan met dreigende kracht. Door inbreng van elementen uit Slavische muziek klinkt dit bij momenten erg folky. ‘Dissonance Within’ beavt dan weer elementen uit klassieke muziek. Opnieuw gaan kracht en melodie hand in hand op stap. Ook ‘Snowblind’ krijgt een intro mee die geënt is op klassieke muziek, maar laat al heel snel alle duivels los barsten met een eerder naar black metal neigende sound. Opvallend is hier de break met cleane vocalen. Een absoluut rustpunt wordt gecreëerd met het instrumentale ‘Eternity’s Gate’ waar de mooie warme klankkleuren van gitarist Martin Hamiche opvallen in een folky aanvoelend geheel. Met ‘Back Again’ wordt de draad van het stevig gebeuk weer aangehaald. Opnieuw valt op dat de krachtige grunts en growls van Marion hier een perfecte biotoop vinden. Ook bass (Lucie Woaye-Hune) en drums (Mickael Bonnevialle) bewijzen hier andermaal hun kracht en kunde als solide basis. Een rustgevende break met knap opgebouwd gitaarwerk is een ander pluspunt. ‘Bloodline’ trekt dan eerder de kaart symphonic metal en levert zodoende nog een extra accent aan de totale sound van Aephanemer. Afsluiten doet het viertal in stijl met ‘If I Should Die’, opnieuw een heel sterk opgebouwde song waarin kracht en melodie mooi samen spannen. Andermaal zorgen de vier muzikanten voor een heel knap staaltje van hun kunnen. Met deze ‘Prokopton’ heeft Aephanemer een schitterend album op de markt die hopelijk een massa deuren doet openen. Waarom dit viertal, op basis van dit album althans, geen onderdak heeft bij een of ander label, is me een open vraag. Dit is een dikke aanrader in het (sub)genre en een stevige kandidaat om mijn eindejaarslijstje te halen.
Luc Ghyselen (95)
Independent Release
Tracklist: 1. Prokopton 2. The Sovereign 3. Dissonance Within 4. Snowblind 5. At Eternity’s Gate 6. Back Again 7. Bloodline 8. If I Should Die