Black Peaks was tot voor kort een onbekende band voor mij, maar ‘All That Divides’ bracht hier verandering in. Na wat research te hebben gedaan leerde ik dat de band uit Brighton al was meegetroond op tour door o.a The Dillinger Escape Plan en Mastadon, toch geen twee kleine namen. ‘All That Divides’ was dan ook meteen een album dat mij wist te overtuigen dankzij de rouwe kracht die het uitstraalt. Black Peaks laat zich nog het best beschrijven als een mix van post-hardcore, alternatieve metal en rock. Met ‘Can’t Sleep’ trapt de band de deur meteen wagenwijd open voor een album dat niet zal teleurstellen zo lijkt. De song opent krachtig met een stevige riff om clean op te bouwen naar een gigantische chrous. Wat meteen opvalt is de bel van een stem van de zanger die ongelofelijk veelzijdig is: hoog, laag, semi-grunts tot volop schreeuwen, niets lijkt een probleem. ‘Midnight Sun’ volgt en heeft een meer post-hardcore vibe met opnieuw een hoofdrol voor zanger Will Gardner. Halverwege wist de song mij wel te verassen met een vette, atmosferische vibe die aantoont dat Black Peaks meer in haar mars heeft dan rechttoe-rechtaan op hun instrumenten rammen. ‘Electric Fires’ deed me dan met de intro denken aan een song recht uit de stevigere catalogus van Foo Fighters, om plaats te ruimen voor een meer progressief geheel. ‘Aether’ neemt dan weer gas terug na al het voorgaande geweld en laat een heerlijke falset horen en een refrein dat gegarandeerd nog even door het hoofd blijft spoken. De song is dankzij zijn atmosfeer en meer getemporiseerde opbouw meteen een van mijn favorieten op het album. ‘Across The Great Divide’ deed me bij momenten dan weer wat denken aan Mastodon op hun best en opnieuw laat Black Peaks blijken dat ze wel weten hoe ze de luisteraar moeten grijpen met een gigantisch refrein. ‘Home’ schijnt dan weer dankzij de geweldige vocale prestaties en tragiek die van het nummer afdruipt en is weer een song die je echt niet mag missen. ‘Eternal Light’ en ‘Slow Seas’ zijn beide heerlijk beukende nummers die smeken om de volumeknop vol open te draaien richting de afsluiter ‘Fate I & II’. Deze laatste song is een culminatie van al wat Black Peaks op ‘All That Divides’ heeft laten zien: scheurend, atmosferisch melodisch en vooral pure energie. Nadat de laatste noot klonk, kon ik niet anders dan verlangen naar meer, laat dit dan ook een van de topnummers op het album zijn. Een luisterbeurt van ‘All That Divides’ was voor mij voldoende om Black Peaks tot een van de aangenaamste verassingen van het jaar te rekenen voor onderstaande en ik kan niet anders dan iedereen dit album aan te raden.

Nathan Mussche (90)

Rise Records

Tracklist: 1. Can’t Sleep 2. Midnight Sun 3. Electric Fires 4. Aether 5. Across The Great Divide 6. Home 7. Eternal Light 8. Slow Seas 9. Fate I & II